"Mój mąż zamierza wyjechać na Sylwestra z kumplami! Twierdzi, że nic mi się nie stanie, jak posiedzę 3 dni z dziećmi sama"

"Adrian oddałby życie za kolegów"

Ten list może nie rozwiąże moich problemów z mężem, ale przynajmniej przeleję swoją złość i smutek w słowa. Zacznę od tego, kiedy poznaliśmy się z moim mężem. Obydwoje pochodzimy z niewielkiego miasteczka, czyli jak łatwo się domyślić, znamy się jeszcze od podstawówki. Parą zostaliśmy jednak dopiero w liceum, zaiskrzyło i tak wyszło. Obydwoje pochodzimy z rodzin, w których nie mieszka się przed ślubem z partnerem. Dlatego już w wieku 22 lat się zaręczyliśmy, a rok później byliśmy mężem i żoną.

Szybko na świecie pojawił się nasz pierwszy syn, co bardzo zmieniło naszą relację. Ja zarywałam noce, a Adrian w tym czasie wychodził sobie z kolegami. Wszyscy single, więc mojemu mężowi imponowała ich wolność i niezależność. Z jednej strony to rozumiałam, bo mieliśmy wtedy 25 lat, więc jaki facet w tym wieku siedzi tylko w domu? Minęło jednak kilka lat, na świecie powitaliśmy drugiego synka, a Adrian mentalnie dalej ma 25 lat. On za kolegów oddałby życie.

"W zeszłym roku Sylwestra spędziliśmy u znajomych"

Skłamałabym, pisząc, że prowadzimy imprezowy tryb życia. Ciężko przy małych dzieciach o studenckie życie. Ja nie narzekam, czuję się totalnie spełniona jako mama, nie potrzebuję głośnej muzyki, alkoholu i rozmów z przypadkowymi ludźmi, których imienia nawet się nie pamięta następnego dnia. Jednak Adrian wciąż chciałby wychodzić kilka razy w tygodniu, bo tak żyją jego kumple. A to piwko w barze, a to jadą do miasta do klubu. Tylko oni nie mają żon ani dzieci, więc mogą robić, co chcą. Adrian zdecydował się na założenie rodziny i powinien teraz konsekwentnie dążyć do tego, aby jego rodzina była zdrowa i szczęśliwa.

Ja już padam ze zmęczenia, całymi dniami i nocami zajmuję się chłopcami. A Adrian albo jest w pracy albo w barze, a w zeszłym tygodniu oznajmił mi, że tego Sylwestra zamierza spędzić w górach z kolegami. Dodał, że przecież nie powinnam się wkurzać, bo w tamtym roku byliśmy razem na domówce u wspólnych znajomych. Mój mąż w ogóle nie widzi problemu w tym, że chce wyjechać sobie na trzy dni i to w Sylwestra. Ja mam co robić, mogę iść do rodziców, ale co powiem synom... że ich tatuś baluje sobie w jakimś klubie lub na stoku i zapomniał o tym, że ma rodzinę? Powoli tracę cierpliwość, a miałam jej zawsze bardzo dużo.