„Wróciłam do domu i, gdy zobaczyłam moją Antoninkę, to się zwyczajnie przeraziłam. Gdzie były jej piękne, długie, blond włoski, które zapuszczałyśmy do komunii? Kto jej to zrobił? Moja mała z przerażeniem w oczach powiedziała, że babcia! Od razu pojechałam do teściowej i zażądałam wyjaśnień! To, co mi powiedziała zmroziło mnie doszczętnie!"
Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.
Teściowa robi, co chce bez zgody
Przyjechałam do teściowej, mamy Tomka i po prostu byłam na nią wściekła. Moja córka wyglądała dużo gorzej w krótkich włosach i przede wszystkim chciała mieć przepiękne fale na włosach, gdy będzie szła do komunii świętej. Mi to się też podobało i wręcz zazdrościłam córeczce, tak pięknych włosów! Tymczasem babcia: ucinamy! Pytam ją, dlaczego to zrobiła.
Odpowiedź teściowej:
Chciała, aby Tosia miała modną fryzurę, wiesz, krótkie cięcie! Ostatnio widziałam w jednym żurnalu i wyglądało to obłędnie! Nie podoba Ci się?
Patrzyła na mnie z szyderczym uśmiechem. Wiedziała, że mi się to nie podoba, że inaczej sobie planowałyśmy z małą, a jednak zrobiła mi tak na złość... Było mi z tym okropnie, bo nikt mnie nie zapytał o zgodę na ścięcie włosów mojego dziecka. Ryknęłam na nią, że nie ma prawa podejmować takich decyzji. Odpowiedziała mi tylko, że nic się nie stało. Wyszłam stamtąd.
Canva
Jak mam się nie złościć?
Wróciłam do domu i zrobiłam awanturę mężowi, że jak jego matka śmie takie rzeczy robić. Przecież Antosia teraz nie będzie miała wymarzonej fryzury, ale przecież nie chodzi tylko o to, a też fakt, że jego matka nie liczy się z naszym zdaniem. To ona jest babcią, a ja mamą. Więc to ja mam znacznie więcej do powiedzenia...
Mąż też mnie zaskoczył. Powiedział mi, że dramatyzuję o te włosy. Bo przecież odrosną, a krótkie włosy są wygodniejsze, bo idzie lato.
Przykro mi się zrobiło, gdy powiedział, że dla niego to żaden problem i powinnam przestać się złościć. Mam wrażenie, że zamiast stanąć po mojej stronie, to woli po mamusi, byle z nią nie rozmawiać...
Podpowiedzcie coś, co powinnam zrobić, aby teściowa darzyła mnie większym szacunkiem i nie uważała, że moje decyzje są nieistotne. Czuję się z tym okropnie.
Dorota
