Wiele osób jest zdania, że zamieszkanie ze sobą przed ślubem, pozwala upewnić się co do partnera.

Wzorce pokazywane w kolorowych magazynach czy wybiegach, jak się okazuje wcale nie wytyczają głównych atutów, na jakie zwracamy w wyborze partnera.

Kiedy podczas spotkania partnerzy zaczynają się poznawać, bardzo łatwo można rozszyfrować mowę ich ciała, by dowiedzieć się czy coś z tego wyniknie czy nie.

W pewnym wieku wygląd przestaje się dla nas tak bardzo liczyć, a priorytetem stają się cechy charakteru.

Usuwanie zapamiętanych haseł w przeglądarce

Jak złagodzić wojnę żeńsko-męską?

A co kiedy jesień przebiegle wkrada się do naszego życia zmieniając nasz związek w szary, monotonny byt pozbawiony wszelkiej radości i energii?

Najczęściej kobiety zazdroszczą przyjaciółkom męża: „On jest opiekuńczy, przynosi kwiaty bez powodu, adoruje ją. A mój?”. „Beznadziejny” - odpowiadamy sobie i czym prędzej informujemy  o tym męża. On zamyka się w sobie, nie reaguje na wymówki. Tymczasem lepiej się zastanowić, nim powie się coś nieprzyjemnego. Słowa mają porażającą moc. Starajmy się przypomnieć to, co się działało, kiedy się zakochaliśmy: oczy, głos, uśmiech. Ciepły dotyk, drobny komplement dają poczucie bliskości i zaufania. Lepiej cieszyć się drobiazgami, niż przejmować wyolbrzymionymi problemami. Spacer, wspólne przeglądanie zdjęć, wspomnienia sprzyjają miłości. Najpewniej nie przeżyjemy ognistego romansu z osobą,  z którą dzielimy codziennie łazienkę i domowe stresy, ale możemy kochać ją mocno.