Co wiecie na temat światłolecznictwa w kosmetyce?

światłolecznictwo jest działem fizykoterapii, w którym wykorzystuje się promieniowanie podczerwone, widzialne oraz nadfioletowe. Do światłolecznictwa zalicza się również wykorzystanie w celach leczniczych promieniowania słonecznego, czyli helioterapię. Światłolecznictwo jest ważne dla życia człowieka: pobudza naturalne procesy regeneracyjne, stymulujące przemianę materii komórki, wzmacnia układ immunologiczny i poprawia krążenie krwi. Każdy zna wpływ światła: w jasne słoneczne dni czujemy się z reguły lepiej niż w dni posępne, zasnute chmurami. W przeciwieństwie do naturalnego światła słonecznego, którego występowanie i intensywność silnie uzależnione jest od pory dnia roku, zwłaszcza na półkuli północnej, nowoczesna terapia świetlna stosowana może być w razie potrzeby o każdej porze i w każdym miejscu.
Promieniowanie podczerwone jest promieniowaniem niewidzialnym, umiejscowionym w widmie promieniowania elektromagnetycznego między czerwienią widma światła widzialnego a mikrofalami. Jest ono emitowane przez rozgrzane ciała. W lecznictwie wykorzystuje się promieniowanie podczerwone o długości fali od 770 do 15 000 nm.
Promieniowanie widzialne jest promieniowaniem o długości fali od 400 do 760 nm, wywołującym u ludzi i zwierząt wrażenia świetlne. W widmie promieniowania elektromagnetycznego jest ono umiejscowione między promieniowaniem nadfioletowym a promieniowaniem podczerwonym.
Promieniowanie nadfioletowe jest promieniowaniem niewidzialnym o długości fali od 100 do 400 nm. W widmie promieniowania elektromagnetycznego jest ono umiejscowione bezpośrednio za obszarem fioletu widma widzialnego. Do celów leczniczych stosuje się promieniowanie nadfioletowe o długości fali od 200 do 380 nm.
Wskazania medyczne do stosowania światłoterapii:
- wzmocnienie sił obronnych organizmu oraz osłabionego systemu odpornościowego
- pobudzenie sił regeneracyjnych organizmu, aktywacja sił kuracji spontanicznej, leczenie przeziębień i infekcji
- stymulacja krążenia i przemiany materii
- harmonizowanie systemu trawiennego
- pomoc w gojeniu się ran (zarówno świeżych ran jak i blizn)
- leczenie urazów sportowych (np. bóle, naciągnięcia, krwotoki)
- działanie łagodzące w chorobach skóry (np. dermatitis, trądzik, alergie)
- leczenie depresji, zwłaszcza "depresji uwarunkowanych sezonowo" (w miesiącach jesiennych i zimowych wielu ludzi cierpi z powodu spadku sprawności i braku energii. To brak naturalnego światła dziennego może powodować depresje i brak dobrego samopoczucia)
Wskazania kosmetyczne do stosowania światłolecznictwa:
- leczenie problemów skórnych takich jak skóra sucha, zanieczyszczona, cellulitis
- poprawa elastyczności i napięcia skóry, pobudzenie tworzenia kolagenu
- optymalizacja zaopatrzenia skóry w tlen
- stymulacja metabolizmu komórki i regeneracja komórek .
Lampa Sollux . Jest to lampa produkowana w dwóch wersjach: statywowej (typ LSK) i stołowej (typ LSC). Lampa Sollux LSK statywowa składa się z głowicy, statywu na trójnożnej podstawie oraz z tubusu, który służy do skupienia wiązki promieniowania i który może być połączony z reflektorem. Głowica lampy o kształcie walca, stanowiąca obudowę promiennika. W tylnej części głowicy znajduje się wyłącznik sieciowy i regulator napięcia, w przedniej zaś jej części szczelina do osadzenia filtru oraz regulator przesłony zmieniającej ilość padającego promieniowania. Promiennik lampy wytwarza promieniowanie podczerwone oraz widzialne. Maksymalne natężenie promieniowania podczerwonego przypada na długość fali około 1400 nm, odpowiadającej krótkofalowemu promieniowaniu podczerwonemu, które wnika głębiej w tkanki aniżeli promieniowanie średnio- i długofalowe.
Lampy Sollux wyposażone są w komplet filtrów ze szkła uwiolowego koloru czerwonego i niebieskiego. Szkło koloru czerwonego przepuszcza promienie podczerwone i promienie widzialne czerwone, natomiast szkło koloru niebieskiego przepuszcza głównie niebieskie promienie widzialne. Lampę Sollux na statywie wykorzystuje się do naświetlań dużych powierzchni skóry (odległość 100cm). Ważne jest, żeby reflektor ustawić w taki sposób, aby światło obejmowało równomiernie naświetlaną powierzchnię, a jednocześnie aby ustawienie głowicy uniemożliwiało oparzenie chorego odłamkami szkła w wypadku pęknięcia żarówki. Do naświetlań miejscowych stosuje się tubus, ograniczając w ten sposób wiązkę promieniowania. Odległość od otworu tubusu do powierzchni naświetlanej wynosi zwykle od 40 do 50 cm. Należy jednak dodać, że odległość ustala się, uwzględniając wrażliwość chorego na ciepło. W naświetlaniach tych można używać filtrów, których rodzaj dobiera się w zależności od wskazań. Do naświetlań miejscowych używa się również przenośnej lampy Sollux; ze względu na mniejszą moc żarówki naświetlania wykonuje się z mniejszej odległości. Naświetlania modelem mniejszym wykonuje się z odległości 30-60 cm. Czas jednorazowego naświetlania wynosi 20-30 minut. Naświetlania można stosować codziennie.
Wskazania do naświetlania lampą sollux:
1. filtr niebieski lub fioletowy - wskazania takie same, jak przy lampie Minina z niebieską żarówką, a ponadto: działa uśmierzająco na ból, w celu złagodzenia podrażnień, przy skórach suchych i wrażliwych, przy złuszczaniu naskórka, po zabiegu oczyszczania skóry, przy zapaleniu nerwu trójdzielnego;
2. filtr czerwony: przy stanach wysiękowych, przy uszkodzeniach skóry, przy źle gojących się ranach, w oparzeniach wywołanych działaniem fotochemicznych promieni ultrafioletowych, w trądziku pospolitym, czyrakach, bliznach,
Przeciwwskazania do naświetlania lampą sollux:
1. filtr niebieski-jak przy lampie Minina
2. filtr czerwony:
-dermatologiczne: rozszerzone naczynka krwionośne, trądzik różowaty;
-ogólnoustrojowe: nadczynność tarczycy, skłonności do krwotoków, nowotwory, nadciśnienie, miażdżyca, gruźlica.
Lampa Minina
Lampa Minina jest to mała lampa ręczna w której w parabolicznym reflektorze są umieszczone, w zależności od wskazań żarówki ze szkła: białego, czerwonego, fioletowego, niebieskiego lub zielonego o mocy 50-100 W. Najczęściej stosuje się lampy czerwone i niebieskie. Naświetlanie lampą Minina wykonuje się z odległości 20-50 cm; czas jednorazowego naświetlania nie powinien przekraczać 30 minut.
Wskazania do naświetlania lampą Minina:
~żarówka niebieska lub fioletowa - ma działanie łagodzące, kojące, przeciwbólowe, zmniejsza przekrwienie czynne; zastosowanie:
-w odmrożeniach twarzy
-przy trądziku różowatym (rosacea)
-przy rozszerzonych naczyniach krwionośnych (teleangektazja)
-przy nerwobólach
-w celu rozgrzania skóry przed czyszczeniem;
~żarówka czerwona - wywiera działanie cieplne i powoduje rozszerzenie powierzchownych naczyń krwionośnych; zastosowanie:
-w odmrożeniach (z wyjątkiem twarzy)
-w celu szybszego wchłonięcia nacieków zapalnych
-w ropniach mnogich pach przy czyraczności
-wywiera korzystne działanie na blizny zmiękczając je i wygładzając
-przy cerze tłustej i bladej, w celu rozgrzania skóry przed zabiegiem czyszczenia.
Przeciwwskazania do naświetlania lampą Minina,
• niewydolność krążenia,
• czynna gruźlica płuc,
• skłonność do krwawień,
• stany gorączkowe,
• ostre stany zapalne skóry i tkanek miękkich,
• stany ogólnego wyniszczenia organizmu.

Promieniowanie nadfioletowe (UV – ultra-violet) to, podobnie jak promieniowanie podczerwone, promieniowanie niewidzialne o długości fali 400-100 nm. W widmie promieniowania elektromagnetycznego jest umiejscowione zaraz za obszarem fioletu widma widzialnego. W lecznictwie wykorzystuje się promieniowanie nadfioletowe o długości fali 380-200 nm.
Wszystkie te rodzaje promieniowania elektromagnetycznego powstają w wyniku zmian zachodzących w atomach lub drobinach emitującego je ciała. Promieniowanie rozchodzi się w postaci oddzielnych porcji energii – kwantów, zwanych też fotonami.

Promieniowanie elektromagnetyczne padając na granicę między dwoma ośrodkami ulega:
• odbiciu, które jest wprost proporcjonalne do stopnia gładkości powierzchni, na którą pada. Z kolei gładkość powierzchni zależy od jej składu chemicznego i właściwości optycznych;
• pochłanianiu – od stopnia pochłaniania zależą wszelkie reakcje fotochemiczne i biologiczne zachodzące w tkankach pochłaniających to promieniowanie;
• załamaniu, które występuje przy ukośnym przejściu promieniowania przez granicę ośrodków o różnej gęstości;
• ugięciu (dyfrakcji), jeżeli promieniowanie elektromagnetyczne natrafi na swojej drodze na szczelinę lub przeszkodę nieco mniejszą niż długość fali. Wówczas krawędzie tej przeszkody stają się źródłem promieniowania rozchodzącego się w kierunku różnym od kierunku promieniowania padającego;
• rozproszeniu, które jest odwrotnie proporcjonalne do gładkości powierzchni, na którą pada.

SOLARIA
Obecnie bardzo rozpowszechniły się różnego typu solaria - urządzenia do indywidualnego naświetlania całego ciała promieniami nadfioletowymi. Uzasadnieniem do opalania się w tych urządzeniach według ich producentów jest przede wszystkim możliwość podtrzymania nabytej latem opalenizny oraz utrzymanie jej do następnego lata, co pozwala od razu, z początkiem sezonu, długo opalać się na plażach bez obawy przed oparzeniem. Wyraźnie więc podkreśla się kosmetyczne, a nie zdrowotne cele opalania się w solariach. Podaje się, że zgrubienie naskórka uzyskuje się w solariach po 4-6 tygodniach codziennych zabiegów. Przy korzystaniu z solariów należy przestrzegać ogólnych zasad światłolecznictwa. Obowiązuje indywidualnie dobrane dawkowanie, uwzględniające typ skóry. W kolejnych dniach dawki zwiększa się stopniowo. Na serię składa się 10-12 zabiegów, po czym należy zrobić 4-tygodniową przerwę. W ściankach łóżka opalającego lub kabiny do naświetlań całego ciała znajduje się od kilkunastu do kilkudziesięciu niskociśnieniowych lamp - świetlówek, które charakteryzują się stosunkowo niską temperaturą promienników. Świetlówki te są pokryte luminoforową warstwą ograniczającą promieniowanie do pożądanej długości fal w zakresie UVA i z niewielką domieszką UVB (ok. 3%). Ich działanie jest barwnikotwórcze z maksymalnym ograniczeniem szkodliwego działania rumieniowego. Przeciwwskazania do korzystania z łóżek opalających: fotodermatozy, nowotwory złośliwe, nadciśnienie tętnicze, niewydolność krążenia, gruźlica, nadczynność tarczycy, leki światłouczulające, antybiotyki i hormony, klaustrofobia. Na skutek maksymalnego wyeliminowania promieniowania UVB, solarium nie wywołuje niebezpiecznego rumienia, jest dużo bezpieczniejsze od słońca, co nie oznacza, że mogą z niego wszyscy korzystać. Należy pamiętać, że opalanie może pogłębić skłonność do powstawania przebarwień pigmentacyjnych i bielactwa. Należy pamiętać, że długotrwałe i często powtarzane naświetlania prowadzą na ogół do znacznego wysuszenia skóry, nasilenia się zmarszczek i różnych stanów zapalnych skóry.

zajrzyj tu http://www.bioptron.hg.pl/bioptron.htm
http://www.ravopt.phg.pl/swiatlolecznictwo.htm
http://www.zielarnia.pl/art.php?tid=43