Roczny lunatyk ?

No to może tak jak piszecie-mała przeżywa w nocy miniony dzień...no i może też przezywa to,że sama zaczęła chodzić...

dora24 napisał(a):podobno dzieci mogą tak silnie przeżywać coś czego doświadczają w dzień, a może to być kontakt z nowymi osobami, zmiana ustawienia łóżeczka, i wiele innych czynników dokładnie tak. Bartuś jak miał 7/8 miesięcy i nauczył się wstawać i siadać to tak to przeżywał, że w nocy również "ćwiczył". W dodatku najpierw nauczył się wstawać a nie potrafił siadać i jak wstał przez sen to nie mógł z powrotem się położyć.... Było, minęło i jest ok. elvira22, tym bardziej w życiu rocznego dziecka wiele się dzieje, bo albo dopiero co zaczęło chodzić samodzielnie, albo zamierza tego dokonać, a to BARDZO WIELKIE przeżycie dla każdego szkraba....

Ja u mojej Majki też mogłabym podejrzewać lunatykowanie, od jakiegoś miesiąca w nocy siada w łóżeczku, wstaje, łapie się szczebelek i podskakuje jak szalona, po chwili zaczyna się rzucać w łóżeczku i wrzeszczeć, ale tak jakoś radośnie :o jakby chciała się wyładować, nie jest to ani płacz, ani z bólu, po prostu wydaje dzikie odgłosy Jak do niej podchodzę to ciężko mi stwierdzić czy śpi czy nie, bo niby ma otwarte oczy, ale nie można nawiązać z nią kontaktu, a jak ją przytulę, pogłaskam to się wycisza, odkładam ją i śpi spokojnie dalej Może jest to związane z dużymi zmianami w naszej rodzinie - pojawienie się braciszka ? Na razie w nocy jest spokój, więc może to było odreagowanie emocji z całego dnia.

elvira22, też byłam przerażona zachowaniem mojej córci w pierwsze noce, ale podobno dzieci mogą tak silnie przeżywać coś czego doświadczają w dzień, a może to być kontakt z nowymi osobami, zmiana ustawienia łóżeczka, i wiele innych czynników

Anha, fajne artykuły :D

Lunatykowanie najczęściej pojawia się podczas pierwszych trzech godzinach snu. U dzieci jest to związane z niedojrzałością układu nerwowego, u dorosłych traktowane jest jako choroba. Częściej lunatykują chłopcy niż dziewczynki.
Dziecko lunatykujące chodzi po mieszkaniu kilkanaście sekund z otwartymi oczami, najczęściej jest to wędrówka bez celu, choć zdarza się że lunatykując wykonuje jakieś czynności np. ubiera się, czesze, je itp..
Lunatykując umysł dziecka śpi, więc nie jest możliwa kontrola zachowania.
Do rodziców należy zapewnienie lunatykującemu dziecku bezpieczeństwa i zaprowadzenie go do łóżka. Zwróćmy również uwagę na fakt, że lunatyk ma zaburzoną koordynację ruchową i nie trudno o wypadek. http://www.babyboom.pl/dzieci_3_5/rozwoj/jak_sypiaja_przedszkolaki.html

Kiedyś czytałam, że lunatykowanie dotyczny raczej dzieci w wieku przedszkolnym 3 - 5 letnich i podobno u większości z nich zanika samoistnie wraz z wiekiem. Ale dla wszystkiego może lepiej poobserwować i wybrać się do lekarza.


Ciekawy artykuł o lunatykowaniu znajdziesz na stronie :
http://babyonline.pl/wychowanie_klopoty_ze_spaniem_lunatykowanie_artykul,1438.html
Są tu też porady jak mu przeciwdziałać :)

Takie rzeczy nie tylko dzieci przeżywają mi aż głupio ale ja tak przeżywałam naukę języka migowego że migałam przez sen i mówiłam miałam już powyżej 20 lat mąż się ze mnie śmiał a ja byłam nieświadoma migania