Pajączki – od drobnych, po większe plamy na skórze – mogą pojawić się niemal na każdej części ciała. Jak powstają teleangiektazje i jakie są przyczyny tych zmian? Sprawdź, czy jesteś w grupie ryzyka i dowiedz się, jakie są objawy i sposoby leczenia pajączków naczyniowych.
Czym są teleangiektazje?
Teleangiektazje, zwane również pajączkami naczyniowymi, to małe, poszerzone żyły powierzchowne o średnicy zwykle większej niż 1 mm, które są widoczne na skórze w postaci fioletowych, krętych niteczek. Mogą występować na różnych obszarach ciała, najczęściej jednak spotyka się je na nogach, szczególnie na łydkach, kostkach i udach.
Pajączki na nogach mogą być pierwszym objawem niewydolności żylnej. Zazwyczaj jednak nie są skutkiem toczących się chorób. Gdy zlokalizowane są na twarzy, wówczas stanowią problem natury estetycznej. [1]
Przyczyny powstawania teleangiektazji
Teleangiektazje, czyli pajączki naczyniowe, mogą mieć wiele przyczyn, często związanych z trybem życia czy uwarunkowaniami genetycznymi. Istnieją także czynniki sprzyjające ich powstawaniu, które obejmują:
-
podwyższone ciśnienie żylne i nadciśnienie tętnicze;
-
choroby układu krążenia, takie jak przewlekła niewydolność żylna;
-
zaburzenia hormonalne u kobiet – ze względu na skłonność do zmian i wahań, takich jak te występujące podczas ciąży, menopauzy, stosowania hormonalnej terapii zastępczej lub antykoncepcji;
-
palenie tytoniu;
-
długotrwała ekspozycja na promienie UV;
-
choroby genetyczne i schorzenia ogólnoustrojowe;
-
stosowanie miejscowych leków kortykosteroidowych;
-
nagłe zmiany temperatur i przebywanie w skrajnych temperaturach (np. mróz, przebywanie w saunie);
-
otyłość i siedzący tryb życia. [1] [2] [3]
Rodzaje teleangiektazji
Wyróżnia się kilka rodzajów teleangiektazji. Klasyfikuje się je przede wszystkim ze względu na przyczynę ich powstawania.
-
Teleangiektazje izolowane – pojawiają się jako pojedyncze plamy na skórze i nie są związane z chorobami układu krążenia, jak np. przewlekła niewydolność żylna.
-
Teleangiektazje samoistne – to niewielkie zmiany, których występowanie często skorelowane jest z wiekiem.
-
Teleangiektazje będące objawem niewydolności żylnej – mogą różnić się rozmiarem, charakteryzują się często wachlarzowatym układem na udach.
-
Teleangiektazje wtórne – zwykle są niewielkie i powstają wskutek leczenia chirurgicznego, zabiegów lub urazów. [1]
Objawy teleangiektazji
Teleangiektazje mogą powodować nagłe zaczerwienienie skóry pod wpływem różnych czynników zewnętrznych, takich jak promieniowanie ultrafioletowe. Objawy mogą obejmować:
-
obrzęk tkanek,
-
uczucie zmęczenia,
-
mrowienie, drętwienie skóry,
-
zmiany w odczuwanej temperaturze skóry.
Teleangiektazje często zlokalizowane są głównie w obrębie kończyn dolnych i górnych oraz także na twarzy. Mogą zajmować niewielkie obszary skóry lub rozprzestrzeniać się na większą powierzchnię ciała. [2]
Leczenie teleangiektazji
Leczenie teleangiektazji może być zróżnicowane i zależy od wielu czynników, takich jak przyczyna wystąpienia, rozległość zmian oraz indywidualne cechy anatomiczne i preferencje pacjenta. Metody leczenia obejmują stosowanie zewnętrznych preparatów do pielęgnacji skóry naczynkowej. Zawierają one składniki aktywne, takie jak flawonoidy, witamina C, alantoina, czy wyciąg z zielonej herbaty. Te substancje pomagają wzmocnić ścianki naczyń krwionośnych oraz złagodzić stany zapalne. [3]
W leczeniu teleangiektazji skuteczne są także doustne leki flebotropowe, które zawierająm.in. diosminę mikronizowaną, takie jak Diosminex. Wykazuje ona właściwości wzmacniające i uszczelniające naczynia krwionośne, zmniejszając ich kruchość. Wpływa na poprawę mikrokrokrążenia i zwiększa odporność naczyń włosowatych. [4]
Wśród najczęściej stosowanych metod zabiegowych natomiast znajduje się:
-
skleroterapia – to jedna z najczęściej stosowanych i skutecznych metod leczenia teleangiektazji, która polega na podaniu do światła chorej żyły substancji chemicznej, która powoduje jej zamknięcie;
-
terapia laserowa i IPL – to nieinwazyjne i skuteczne metody w leczeniu małych pajączków. Polegają na skierowaniu intensywnego światła na uszkodzone naczynia krwionośne, prowadząc do ich zamknięcia i stopniowej redukcji widoczności pajączków;
-
termokoagulacja – metoda ta wykorzystuje ciepło do zamknięcia naczyń krwionośnych;
-
mikroflebektomia – to leczenie mikrochirurgiczne, stosowana w przypadku teleangiektazji, które nie ustępują po leczeniu innymi metodami lub nawracają. [1]
Profilaktyka pajączków i zmian naczyniowych
Aby zapobiec pojawianiu się nowych teleangiektazji lub pogłębianiu się istniejących, bardzo ważna jest profilaktyka. Unikaj czynników drażniących, takich jak nadmierna ekspozycja na słońce, długotrwałe promieniowanie UV, wiatr, mróz, klimatyzowane lub mocno ogrzewane powietrze oraz dym tytoniowy. Stosuj delikatne środki do oczyszczania skóry o neutralnym pH oraz unikaj gorących kąpieli, które mogą rozszerzać naczynia krwionośne. [3]
Na zlecenie marki Diosmine
Bibliografia
[1] Wiercińska M., Teleangiektazje (pajączki naczyniowe) – co oznaczają pajączki na nogach, udach i twarzy?, Medycyna Praktyczna: https://www.mp.pl/pacjent/zakrzepica/wszystkoozakrzepicy/zakrzepicazylna/349721,teleangiektazje-pajaczki-naczyniowe-co-oznaczaja-pajaczki-na-nogach-udach-i-twarzy [Dostęp online: 05.06.2024]
[2] Teleangiektazje, Klinika Miracki: https://klinikamiracki.pl/encyklopedia/teleangiektazje/ [Dostęp online: 05.06.2024]
[3] Rydlak K., Teleangiektazje, Portal Fizjoterapeuty: https://fizjoterapeuty.pl/medycyna-estetyczna/teleangiektazje.html [Dostęp online: 05.06.2024]
[4] Charakterystyka Produktu Leczniczego Diosminex Max: https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/26769/characteristic [Dostęp online: 06.06.2024]