"Schorowany teść zamieszkał z nami. Nikt nie wyobraża sobie, co z nim przeżyłam"

"Nie było innego wyjścia. On musiał zamieszkać z nami. Reszta dzieci za granicą, a on był zbyt słaby, żeby taki kawał jechać. Poza tym to był taki typowy patriota. Za Polskę by wszystko oddał i nie wyobrażał sobie nawet, jak mógłby stąd wyjechać. Co mi więc zostało, jak nie zabrać go do naszego domu? Ale ja wiedziałam, że będzie ciężko. Gdy brałam ślub, to od razu mówiłam Grzesiowi, że mieszkamy sami. Bo inaczej nasze małżeństwo szybko się rozpadnie. Z rodzicami jest tak, że niby może i nie chcą się wtrącać, ale jednak to robią, choć czasem nieświadomie. Miałam więc wiele obaw przez zabraniem teścia do nas, ale co miałam zrobić? Zostawić go na pastwę losu? On nie dałby rady sam. I co? Skończyło się to tak, że... nie mogę się pozbierać do dziś. Nikt nawet nie wyobraża sobie, co ja z nim przeżyłam".