Jak u Was jest z zaufaniem do partnera?

Question

araara odsłony: 11632

Jak u Was jest z zaufaniem do partnera?

Drogie Forumówki...Męczę się z pewnym dylematem ...Wyszłam z założenia, że zawsze warto podpytać się mądrzejszych koleżanek :)Jak to jest u Was z zaufaniem do partnera?Sprawa może jest pierdołą ale... zaczyna mnie to trochę ruszać:/Jestem po jednym nieudanym związku, facet był moją pierwszą miłością, poświęciłam się całkowicie - a dostałam w zamian "koleżankę" z pracy, kłamstwa, burzliwe rozejście i sam przykrości. Dałam na tacy swoje serce a ktoś wbił w nie nóz i pociął na małe kawłki.\Potem spotkałam swojego obecnego partnera. Zakochałam się po uszy, zaufałam, znowu serce na tacy - po ponad roku usłyszałam, że to chyba nie tego chce mój facet (dodam, że trudny typ, zodiakalna waga, sam czasami nie wie czego chce). Tworzyliśmy super kumpelski układ, fajnie nam się rozmawiało, spędzało czas, itp. Myślałam, że to właśnie miłość, partnerstwo. Było mi cięzko po rozstaniu ale wyszłam z założenia, że jak mnie naprawdę kocha to wróci i wszystko się ułoży. Wytrzymaliśmy bez rozmawiania ze sobą jakieś 3 tygodnie:)Zaczeliśmy się na nowo spotykać a mój Kochany przeszedł gruntowną zmianę, która trwa już ponad rok. Nie mam na co narzekać, czuję się szczęśliwa i spełniona. Nie mamy ślubu, dziecka ale wiemy oboje, że to kwestia czasu i dopełnienia naszej miłości. Nie myślcie tylko, że zawsze jest różowo. Czasem się kłócimy:/ale przez prawie 3 lata związku takie afery można policzyć na palcach jednej ręki.Zostałam wyczulona po poprzednim związku w kwestii kłamstwa. Ostatnio złapałam mojego Kochanego na dwóch kłamstewkach. Niby nieszkodliwe ale...Jestem osobą wrażliwą, łatwo mnie zranić, łatwo uszczęsliwić, łatwo doprowadzić do łez. Ponieważ obiecaliśmy sobie, że zawsze będziemy szczerzy (bo to, że Kochanemu nie jest ze mną dobrze wydusiłam od niego po miesiącu obesrwacji dziwnego zachowania), to takie małe dwa kłamstewka spawiły, że coś we mnie pękło, brak mi zaufania... dziwnie się czuję bo ktoś kto mówi, że mnie kocha, pokazuje to czynami - nagle kłamie prosto w twarz i usiłuje tłumaczyć, że to pierdoła.Z jednej strony tak ale z drugiej - jeśli kłamiesz w drobnych kwestiach to okłamiesz w poważnych.... a obiecałam sobie, że nigdy więcej kłamstwa w moim zyciu....Jestem ciekawa jak Wy zapatrujecie się na temat zaufania w związku? Może ja przesadzam?W każdym razie popisałam sobie i trochę mi ulżyło.Dziękuję!

Odpowiedzi (26)

Ostatnia odpowiedź: 2010-08-25, 16:37:27

Kategoria: Z życia

Answer 1

mishi 2010-08-25 o godz. 16:37

0

Oj, zgadzam się, że w związku przynajmniej raz zdarzają się kłamstewka. A mimo to mu ufam. Bo, jeżeli on mi skłamie o ziemniakach to mam mu nie ufać?
Dziewczyny, mój mąż przed ślubem miał odebrać nasze zaproszenia (przesłałam mu), to był okres że on mieszkał jeszcze w Olsztynie, ja na śląsku i nie mogłam przyjechać z zaproszeniami. Wysłałam mu poleconym. Pytam go, czy odebrał, mówi tak. Po kilku dniach jednak dzwoni i mówi, słuchaj, nie odebrałem i z poczty cofnęli. Facet nie miał kiedy odebrać. Mogłam wysłać priorytetem, to by miał. A to, że skłamał, nie chciał mnie martwić. I co? Miałam go zostawić, albo potem szpiegować i osaczać? Po co? Nie robiłam z tego afery, skłamał, trudno, ja też go w takiej małej sprawie okłamałam. Co nie wyklucza tego, że sobie ufamy. Bo nigdy, w żadnym poważniejszym momencie mnie nie zawiódł.