Innka na ślubnym kobiercu- nowe zdjecia str. 4

Question

Gość odsłony: 4169

Innka na ślubnym kobiercu- nowe zdjecia str. 4

Już od prawie miesiąca jestem przeszczęśliwą mężatką :love: , więc wypada z forumowego obowiązku się wywiązać i zdać relację z tego wyjątkowego dnia jakim była 14 czerwca ... mam nadzieję, ze nie zanudzę, bo nie jestem dobra w takich opisach...
Po nerwowych przygotowaniach nadeszła w końcu długo oczekiwana sobota :ia: . Obudziliśmy się o 6 rano i byłam zadziwiająco spokojna. Zjedliśmy wspólne śniadanie, dopakowaliśmy torbę z rzeczami na niedzielę (mieliśmy nocować w hotelu) i wyjechaliśmy do fryzjera. Bartek został „stylowo poczochrany” i zostawił mnie sama na pastwę fryzjera ;) Po godzinie w salonie zrobił się już mały tłok, bo przyjechali moi rodzice z ciocią, a chwilę potem zdenerwowana chyba bardziej ode mnie świadkowa, moja przyjaciółka, która nie mogła już wysiedzieć w domu i przyjechała wcześniej. Było nas dużo, zatem bardzo wesoło. Niestety już u fryzjera mieliśmy małe opóźnienie, co miało znaczący wpływ na późniejszy przebieg wypadków…
Ja wróciłam spokojnie do domu, a świadkowie i mój przyszły mąż pojechali dowieść kilka rzeczy do hotelu, gdzie miało odbyć się wesele. Podczas gdy ja spokojnie zajadałam w domu truskawki, oni zdenerwowani, stali w korkach i martwili się, że nie zdążą wrócić na czas. Po drodze odebrali kwiaty i dekoracje kwiatowe samochodu, które potem wspólnie z Bartkiem montowaliśmy kombinując, gdzie przykleić poszczególne ozdoby, bo nie zdążyliśmy dowieść samochodu do kwiaciarni.
Ja w tym czasie nadal z zadziwiającym spokojem czekałam na naszą fotograf i Agę, która miała wymalować mnie, mamę i świadkową (z czego wywiązała się wspaniale – AGA BORA dziękuję Ci raz jeszcze :usciski: !).
Tuż przed wyjściem zaczęło się robić nerwowo, bo okazało się, ze nie mamy czasu i już dawno powinniśmy byli wyjść, żeby być o jakiejś rozsądnej porze w kancelarii. Bartek się śmiał, że ze mną było to do przewidzenia, bo ja zawsze się spóźniam :P . Zapakowaliśmy się do auta i ruszyliśmy przed siebie. Utknęliśmy w korku… Musieliśmy przejechać na drugą stronę Wisły, a cały most stał. Miałam wizję, że się spóźnimy i ślub się nie odbędzie ;\ Mimo nerwów było bardzo miło, bo ciągle ktoś nas pozdrawiał machając i trąbiąc, a przechodnie się do nas radośnie uśmiechali :) . Dotarliśmy do kościoła chyba za pięć szósta i w biegu prawie wpadliśmy do kancelarii. Goście nas pozdrawiali, ale ja byłam tak zaaferowana spóźnieniem, że części w ogóle nie poznawałam.
Msza była przepiękna! :ok: Wchodząc do kościoła miałam nogi jak z waty, drżały mi niesamowicie, wszystkie oczy były zwrócone na nas. Mimo nerwów uśmiech nie schodził nam z twarzy. Już na początku miałam łzy w oczach ze wzruszenia i bałam się, ze nie wypowiem słów przysięgi, ale wzięłam się w garść i wszystko poszło super. Kazanie było przepiękne. Goście pytali się nas czy to znajomy ksiądz był, bo zwracał się do nas jakby nas dobrze znał. Mimo, że ceremonia była trochę dłuższa niż standardowa to w ogóle tego nie odczułam, delektowałam się każdą chwilą, a po przysiędze i nałożeniu obrączek wszyscy goście (cały kościół był pełen ludzi) bili nam brawo :brawo: . Było naprawdę cudownie i niezwykle radośnie. Wszystko przerosło nasze marzenia związane z tym dniem. Przed kościołem zostaliśmy obsypani płatkami kwiatów, przyjęliśmy życzenia. Byłam zaskoczona, ze zgodnie z naszym życzeniem wszyscy goście oprócz jednej osoby przynieśli nam książki i wino. Był to bardzo trafiony pomysł muszę przyznać, bo mamy przepiękne pamiątki.
Wesele minęło tak szybko, że nie zdążyłam prawie niczego zjeść. Pierwszy taniec odtańczyliśmy z drobnymi pomyłkami w naszym starannie opracowanym układzie, ale wtedy już się tym nie przejmowaliśmy. Ciągle tańczyłam i rozmawiałam z gośćmi. Niesamowita energia mnie rozpierała ^D^ , jak nigdy. Zupełnie nie przeszkadzało mi to, że jestem w centrum uwagi (zwykle wolę być z boku). Szaleliśmy do 4 rano :drink: , goście bawili się wspaniale i wszyscy byli zadowoleni, co i nas cieszyło niezmiernie. Zespół był rewelacyjny, muzyka różnorodna, nie chciało się schodzić z parkietu.
Zostały ogromne ilości wódki i wina. Potwierdzam słowa Jo76, że 1l wódki na głowę to zdecydowanie za dużo., a myślałam, ze nasi goście są w stanie wypić dużo ;)
Podsumowując stwierdzam, że wszystko udało się wspaniale, a my jesteśmy bardzo szczęśliwym młodym małżeństwem :love:
Przy tej okazji chciałam Wam wszystkim bardzo podziękować za wsparcie i wszystkie dobre rady, które od Was otrzymałam. :)
Fotki zaraz doklejam, bo mnie zlinczujecie jak będzie bez ;) Na razie takie amatorskie. W ciągu najbliższych dni będziemy mieli od fotografa łącznie z plenerem :D

W tytule watku dodalam informacje o nowych zdjeciach. Ewak

Odpowiedzi (66)

Ostatnia odpowiedź: 2010-03-03, 15:52:09

Kategoria: Związki i Seks

Answer 1

Lavinio 2010-03-03 o godz. 15:52

0

Gratulacje!!Przepiękną miałaś suknie a kwiaty boskie!