• Loxia odsłony: 8493

    Co ty możesz wiedzieć jak nie masz dziecka

    Uwielbiam ten tekst.. po prostu głupia jestem bo nie mamy dziecka..
    razem z brzuchem a potem pieluchami nabywa się wiedzy tajemnej, która jest niczym wobec poprzedniego życia..
    a ja mam siedzieć cicho bo nie wiem nic o życiu..

    może to lepiej na pomyje dać??

    Odpowiedzi (129)
    Ostatnia odpowiedź: 2010-03-15, 05:41:54
    Kategoria: Pozostałe
Odpowiedz na pytanie
Zamknij Dodaj odpowiedź
runsałka 2010-03-15 o godz. 05:41
0

amst napisał(a):Spotykam się z takimi "wersjami" w różnych miejscach - nie tylko w stounko do siebie jako do matki. Uwazam i prezentuję ten pogląd, że ornitolog nie musi umieć latać a psychiatra nie byłby w stanie pracować będą osobą chorą...
tyle.
i to jest najprawdziwszy post w całym topicu
jest oczywiście wiele innych i niektóre powielają się, ale ten doskonale odzwierciedla moje odczucia

Odpowiedz
wiewrióra 2010-03-15 o godz. 05:28
0

Melba napisał(a):Zgadzam się w pełni. Zastanawiam sie tylko nadal, czy świat dzieli się, jak poniekąd można wysnuć z tego wątku na "matki i nie-matki" czy po prostu na osoby, które stosują retorykę "co Ty możesz wiedzieć, jak nie..." i tu cała lista, którą napisałaś Oleta i pewnie tysiąc podpunktów by się dało dopisać oraz na osoby, którym po prostu mówienie z takiej półki nie przychodzi do głowy - więc zapewne osoby te mniej szufladkują rozmówców i otoczenie...?
swiat nie dzieli się na matki i niematki
świat dzieli się na ludzi ograniczonych i nieograniczonych.
;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-15 o godz. 04:25
0

Spotykam się z takimi "wersjami" w różnych miejscach - nie tylko w stounko do siebie jako do matki. Uwazam i prezentuję ten pogląd, że ornitolog nie musi umieć latać a psychiatra nie byłby w stanie pracować będą osobą chorą...
tyle.

Odpowiedz
Gość 2010-03-14 o godz. 17:32
0

Melba napisał(a):Zgadzam się w pełni. Zastanawiam sie tylko nadal, czy świat dzieli się, jak poniekąd można wysnuć z tego wątku na "matki i nie-matki" czy po prostu na osoby, które stosują retorykę "co Ty możesz wiedzieć, jak nie..." i tu cała lista, którą napisałaś Oleta i pewnie tysiąc podpunktów by się dało dopisać oraz na osoby, którym po prostu mówienie z takiej półki nie przychodzi do głowy - więc zapewne osoby te mniej szufladkują rozmówców i otoczenie...?
Raczej na drugą wersję bym stawiała...

Odpowiedz
Gość 2010-03-14 o godz. 14:21
0

I jeszcze chciałam dodać, że w zasadzie wybór jest taki : albo uważam że "co tam może wiedzieć ktoś, kto nie był na moim miejscu" albo mogę uznać, że "coś tam jednak może wiedzieć" ;) i wysłuchać czyjegoś zdania, czy rady...
Czasem nawet moi uczniowie (lat 8 ) powiedzą coś z sensem, co może dać do myślenia! Więc nie będę podchdzić do tego "a co wy tam możecie wiedzieć, jak macie 8 lat!" ;)

Warto słuchac innych, poznać ich punkt widzenia i nie ma co skreślać od razu, że "co ty tam wiesz"! :) (Nie wspominając o tym, że to ani grzecznie ani sympatycznie dawać to innym do zrozumienia...)

Odpowiedz
Reklama
wiewrióra 2010-03-14 o godz. 05:58
0

Oleta - mialam napisac to samo ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-13 o godz. 18:07
0

Ja bym raczej powiedziała, że doświadczenia każdego człowieka są jednostkowe i że to trochę głupio mówić komuś (albo dawać do zrozumienia) "Co ty możesz wiedzieć jak..."

-nie masz dzieci,
-masz tylko jedno (dwoje, troje itd.)
-masz zdrowe dzieci
-nie jesteś samotną matką
-masz dzieci grzeczne,
-masz dzieci bez ADHD ...itp. itd.

W innych tematach też tak można!

Np.Co ty możesz wiedzieć skoro :
-tak dobrze zarabiasz
-nie mieszkasz w kawalerce
-nie mieszkasz z teściami-nie masz psa (kota, psa i kota itp.)

Można - tylko po co?
Niektórzy to lubią - np.pani z opisanej przeze mnie wcześniej historyjki.
A inni rozumieją, że nie ma co okazywać innym, że się góruje nad nimi doświadczeniem życiowym, bo ono jest dla każdego inne i jedyne.

I jeszcze jedno - jestem w stanie przyznać, że nikt nie wie tyle o np.Dawidku, co mamusia Dawidka, o Hani tyle co mamusia Hani itp.
Dziedzina wiedzy dość wąska, ale rozumiem, że dla mamy Dawidka lub Hani najistotniejsza na świecie! :)

Odpowiedz
Gość 2010-03-13 o godz. 16:09
0

Wiewióra :brawo:
Głos rozsądku - tego nigdy nie za dużo!
Pozdrawiam! :D

Odpowiedz
wiewrióra 2010-03-13 o godz. 14:39
0

przesledzilam ten wątek . Ciekawa dyskusja.

aktualnie nie czuję się jakbym weszla "oczko" wyzej w rozwoju jako kobieta gdy urodzilam dziecko. Raczej czuję sie jakbym przeskoczyla do innej rzeczywistości.
W poprzedniej pracowalam czasami po 15 godzin lecz podziwialam np moją siostrę jak patrzylam jak sobie super radzi z dzieckiem (dla mnie czarna magia)
A teraz zajmuję sie tą "czarną magią" lecz doceniam tez kobiety pracujące po 15 godzin ze mają siłe na to bo ja aktualnie jakoś niezbyt ;)

a wracając do przyczyny założenia tematu - stały argument na zasadzie "co Ty wiesz" jest denerwujący chyba na kazdej płaszczyznie nie tylko relacji "ja mam dzieci a Ty nie" lub odwrotnie.
Zakładam jednak ze jesli np. mam kolezankę która dzieci nie ma ale zajmowała się dziećmi siostry i ma pewne doświadczenie to czy mam nie skorzystać z jej porad tylko dlatego ze nie ma swojego?
Nie czuję sie alfą i omegą tylko dlatego ze Maly człowieczek śpi w pokoju obok.
Powiedzialabym ze czasami bardziej się czuję zagubiona.

przepraszam za chaotyczność wypowiedzi.

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 17:54
0

wanda_23 napisał(a):Oleta - świetna opowiastka lol
W dodatku prawdziwa! :D

Odpowiedz
Reklama
wanda_23 2010-03-09 o godz. 12:05
0

Oleta - świetna opowiastka lol

Odpowiedz
wanda_23 2010-03-09 o godz. 12:04
0

O rany :)

Śmiać mi się chce... Bo na tej samej zasadzie mogłybyśmy dyskutować, czy lepiej na wakacje jechać na Alaskę czy do Tajlandii No i te, co były na Tajlandii, a nie były na Alasce będą przekonywać, że owa Tajlandia jest 100 razy lepsza i w ogóle najpiękniejsza, a te co były na Alasce analogicznie będą się o niej wypowiadać :) No i można stwierdzić, że ciężko się wybrać na jedne dwutygodniowe wakacje i na Tajlandię i na Alaskę - aczkolwiek jakby się uparł, jest to możliwe ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 10:34
0

Melba napisał(a):Nabla napisał(a):Poza tym mam wg. Melby schizofrenię, bo wcale nie jestem taka pewna, że mój wybór jest właściwy.
Nabla, twierdzisz, że problemów ze sobą nie masz i że ja Ci to wpieram. Po czym piszesz takie złotka, jak powyżej. Przepraszam, ale dyskusja w opcji "poużalam się nad sobą i przeinaczę wszystko, co zostało napisane, byle tylko pokazać, jaka jestem pokrzywdzona" dalece odbiega od poziomu preferowanego prezeze mnie relaksu przy komputerze. Zostaw już mnie w spokoju, ok? Albo poszukaj innej, mocniej Cię dołującej, niż neutralne w zamierzeniu moje posty, i stamtąd czerp cytaty, które pozwolą Ci się poczuć mocniej pokrzywdzoną, nierozumianą, ocenianą i dołowaną. Ok?
Jest pewna różnica między posiadaniem problemu ze sobą a uznaniem, że nie jest się wszechwiedzącym. A co do zostawiania kogoś w spokoju to personalne wycieczki są wyłącznie Twoim dziełem.

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 09:54
0

A tak w ogóle przypomniała mi się opowiastka mojej mamy, o pewnej znajomej, która celowała w "A co ty możesz wiedzieć"... ;)

Najpierw moja mama słyszała "A co ty możesz wiedzieć! Jak wyjdziesz za mąż to zobaczysz!"
Gdy mama wyszła za mąż, to znajomej urodziło się dziecko i znowu: "A co ty możesz wiedzieć! Jak będziesz mieć dziecko to zobaczysz!"
Potem urodziłam się ja, a u znajomej drugie dziecko, więc... : "A co ty możesz wiedzieć! Jak będziesz mieć drugie dziecko to zobaczysz!"
Potem przyszedł na świat mój brat, a znajoma... zakończyła prokreację, więc zerwała znajomość z moją mamą, bo już nie miała jak nad nią "górować życiowym doświadczeniem"...

Żeby choć była starsza o rok lub dwa od mojej mamy, to zawsze mogłaby jej powiedzieć "Jak będziesz w moim wieku, to zobaczysz" ale cóż - były rówieśnicami...

A moja mama podsumowując tę opowiastkę dodała :
- I co? Nic nie "zobaczyłam"! ;)

Czyli nie ma co się przejmować takimi, co to "A co ty możesz wiedzeć!" :)

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 09:11
0

Alma_ napisał(a):Nabla napisał(a):Shiadhal - z mojego punktu widzenia człowiek ma 100% energii. I jak ją rozdysponuje to już jego sprawa. Może to być praca, może być dom, może jedno i drugie a może i hobby czy wolontariat.

Ale Twoje 100% nie jest równe innym 100% ;)
Masz rację, nie pomyślałam w ten sposób.

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-09 o godz. 08:59
0

Nabla napisał(a):Shiadhal - z mojego punktu widzenia człowiek ma 100% energii. I jak ją rozdysponuje to już jego sprawa. Może to być praca, może być dom, może jedno i drugie a może i hobby czy wolontariat.

Ale Twoje 100% nie jest równe innym 100% ;)

Odpowiedz
Zła kobieta 2010-03-09 o godz. 07:02
0

very funny eot

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 06:55
0

te osoby skłonne do bicia pokłonów przed świętą krową to mi przysyłajcie, mi mi!

piewców młodego macierzyństwa i łączenia wszystkiego też chętnie przyjmę, tylko szybko, bo zara się 'młode' skończy ;)

Odpowiedz
Haiku 2010-03-09 o godz. 06:53
0

I od razu mi się przypomina scena z "Dnia Świra" ...."Moja racja jest najmojsza!" 8) lol

Odpowiedz
Haiku 2010-03-09 o godz. 06:49
0

I znowu w tym cudownym (katolickim ponoć) kraju dzielimy ludzi na lepszych i gorszych, ktoś się czuje lepszy, mądrzejszy...ale INACZEJ NIE ZNACZY GORZEJ CZY LEPIEJ! Inaczej to poprostu inaczej, nie ma stopniowania - po co dorabiać teorie?
Niestety nie kazdy rodzic jest oczko wyżej z mądrością życiową a szkoda (co widac w naszym kraju na codzień), nie kazdy bezdzietny zaraz robi zawrotne kariery, są różne wiedze tajemne - i dzięki temu świat się kręci.

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 06:19
0

Nabla napisał(a):Shiadhal - z mojego punktu widzenia człowiek ma 100% energii. I jak ją rozdysponuje to już jego sprawa. Może to być praca, może być dom, może jedno i drugie a może i hobby czy wolontariat.

I każda z tych opcji jest równie wartościowa. Tylko, że osoby, które wybierają wersję mieszaną, zgłaszają pretensje do posiadania 200% energii i wyrabiania wszystkiego tak samo jak ci, którzy danej opcji poświęcili się całkowicie.


Nabla, a gdyby z Twojej wypowiedzi wyciąć akapit o współczesnych matkach, to czy to nie byłaby prawda? Każdy uważa, że jego wybór jest najważniejszy, niektórzy dodają jeszcze (rozsądnie :)) "najważniejszy dla mnie".

Ja na przykład nie zgodziłabym się z Twoim ostatnim akapitem, bo nie spotkałam się postawą świętej krowy u moich koleżanek (a właśnie większość z nich weszła w tej chwili w etap kobiety podwójnej lub już rozdwojonej), ani u innych kobiet z dalszego otoczenia. Nie spotkałam się też z postawą roszczeniową "mam dziecko i pracuję, podziwiajcie mnie, bo co WY możecie żuczki o prawdziwym życiu wiedzieć. Moje życie to dopiero ciężkie jest".

Odpowiedz
Zła kobieta 2010-03-09 o godz. 06:10
0

irish_girl napisał(a):te bezdzietne traktując albo jako biedne (bo starają się i nie moga mieć dzieci), albo jako niedorosłe emocjonalnie (dorośniesz, zechcesz, zmienisz zdanie), albo jako niedorozwinięte babochłopy (dziwna kobieta, zapatrzona tylko na własną karierę, jak ona to może robić mężowi/dziadkom/rodzicom).
Bardzo zgrabnie to ujęłaś.
Chyba już prędzej zrozumienie znajdą kobiety samotne, bo singielki jakiś czas były na topie, w sensie tłumaczenia, że bycie samemu nie oznacza bycia samotnym itp. Teraz jest duży nacisk na macierzyństwo i to najlepiej młode macierzyństwo, podkreślając jednocześnie, że można świetnie łączyć dziecko+studia+praca (nie mówię, że nie można). Kobiety będące w stałych związkach, które nie chcą lub nie mogą mieć dzieci, od razu spycha się na margines. Nieważne, że często kobiety takie są naprawdę szczęśliwe, nie muszą do tego szczęścia posiadać dziecka - wtedy wpycha się im łyżkami, że szczęśliwe nie są...

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 06:07
0

Dobra, to jeszcze ostatni raz i się zamykam..
Dla mnie praca a kariera to dwie różne rzeczy. I niestety kariera jest wyborem bardzo ograniczającym - nie zostawia miejsca na inne sprawy, zabiera hobby, zabiera rodzinę - bo zabiera czas. Do pracy się idzie na 8 godzin i zamyka za sobą drzwi. Jak się robi karierę, to w miejscu pracy się żyje a przez sen rozwiązuje problemy.

Poza tym mam wg. Melby schizofrenię, bo wcale nie jestem taka pewna, że mój wybór jest właściwy. Nie wiem, może szczęśliwsza, bardziej spełniona i wreszcie w pełni rozwinięta byłabym jako kura domowa? A może pogodzenie ról matki i pracownicy dałoby mi właściwy balans w życiu, zamiast skrajnie spolaryzowanej obecnej sytuacji? Nie wiem jak się potoczy moje dalsze życie, ale wiem na pewno, że nie mogłabym robić tego, co robię teraz, mając dziecko. Bo dzisiaj jest święto, uniwerek zamknięty, ba, nawet prądu w zasadzie nie ma (tylko w gniazdkach) a ja jestem w pracy od rana. I zostanę tu do nocy. Nie mogłabym tego robić, gdyby w domu czekał na mnie mały człowiek z całym światem swoich potrzeb.

Może któregoś dnia walnę to w kąt i poświęcę się czemuś innemu. Albo znajdę mniej wymagającą pracę i będę dzielić swój czas. Ale wtedy nie powiem komuś, kto, jak moja bratowa, ma materac w biurze, żeby czasu nie tracić na dojazdy, że moje życie zawodowe jest równoważne z jej.

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 05:58
0

Nabla napisał(a):Tylko, że osoby, które wybierają wersję mieszaną, zgłaszają pretensje do posiadania 200% energii i wyrabiania wszystkiego tak samo jak ci, którzy danej opcji poświęcili się całkowicie.
a nie, znowu nieporozumienie.

raz, ze moze nie 200, ale tak ze 120? w porownaniu powiedzmy do osoby bezdzietnej ale nie pracoholiczki, zostawiajacej sobie jakistam margines na lenistwo, hobby, whatever.

dwa - ja nie twierdze, ze np. ta czesc 'pracowa' jest wyrabiana zawsze tak samo (ale w niektorych przypadkach moze). zastanawiam sie za to, czy nie powinna przez spoleczenstwo jednak byc oceniana jako normalny wklad pracy.

albo nawet więcej - czy społeczeństwo nie powinno się postarać, żeby rynek pracy uwzględniał to, że ludzie nie są robotami i poza pracą też mają życie - nie koniecznie dzieciowe przecież, z takich na przykład elastycznych form zatrudnienia skorzystaliby różni ludzie, a że przy tym matki - no to chyba tym lepiej?

Nabla napisał(a):Ma być solidarność jajników?
hm. najlepiej, jakby byla solidarnosc ludzi z ludzmi... no ale to wersja maksymalistyczna. a tak bardziej realistycznie - tak, dziwi i smuci mnie, kiedy to akurat kobiety sa najbardziej skolnne dowalic innym kobietom.

Nabla napisał(a):ja uważam, że obecnie pracujące matki mają status społecznej świętej krowy. Wolno się tylko zachwycać. Nie wolno krytykować
a no widzisz, to ja mam odczucie dokladnie odwrotne - ze zbiera sie po glowie ze wszystkich stron: z pracy - bo nawet jesli jest wykonywana OK to gdzies tam w powietrzu czai sie stereotyp, ze to przeciez matka wiec jest mniej dyspozycyjna, zmotywowana i sklonna do poswiecen; ze strony rodzinnej - bo jak mozna dziecko zostawiac obcym, bo to, bo śmo, bo nieczuła zimna suka.

i moje odczucie jest podbudowane doświadczeniami albo znajomych osób (jeśli chodzi o pracę), albo i znajomych, i własnym (dom).

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 05:56
0

Reasumując lol
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia lol

Wszystkie mamy rację, osobiście odnosząc się do własnego etapu rozwoju jako "etapu X ", który jest na równoważnym (lub przynajmniej "nie gorszym") poziomie z etapiem A, B, C, lub Z innych kobiet. I oczywiście nasze zdanie na tematy, z których posiadamy wiedzę, jest tak samo wartościowe, jak zdanie innych (bo mamy większą wiedzę teoretyczną/praktyczną, bo wnosimy bardzo potrzebny odmienny/bardziej emocjonalny/bardziej obiektywny etc punkt widzenia).

Etap X+1 lun X+n (jako zakładający nierównowagę matematycznie) i etap Y (jako sugerujący, że mamy coś z mężczyzny) zostawiamy w spokoju ;)

Wkurzające jest, gdy słyszy się "co ty wiesz o...", bo ktoś mierzy nas swoją miarą, przez pryzmat swoich doświadczeń i jeszcze wprost mówi, że nasz pozycja jest mniej ważna, nasz sposób myślenia upośledzony z samego tylko faktu "nieprzeżycia" jakiegos określonego typu zdarzenia.

I "co ty wiesz o dzieciach" doskonale się w tę kategorię wpisuje. A temat jest na tyle bolesny, że jednak w naszym społeczeństwie ocenia się kobiety przez pryzmat posiadania dzieci, te bezdzietne traktując albo jako biedne (bo starają się i nie moga mieć dzieci), albo jako niedorosłe emocjonalnie (dorośniesz, zechcesz, zmienisz zdanie), albo jako niedorozwinięte babochłopy (dziwna kobieta, zapatrzona tylko na własną karierę, jak ona to może robić mężowi/dziadkom/rodzicom). I myślę, że dlatego budzi tyle emocji (u Nabli też ;)) - bo wkurza szufladkowanie --> aż się chce opwiedzieć "CO TY WIESZ O MOIM ŻYCIU!"

Trochę nieskładnie to napisałam. Temat bardzo ciekawy. Dojście do jednego wspólnego wniosku niemożliwe ze względu na wielość sytuacji, postaw, doświadczeń i ... wariantów (równoważnych-grafy Nabli fajnie obrazują) życia kobiet w dyskusji udział biorących, pozostających na odmiennych (nie wcześniejszych czy późniejszych) etapach tegoż zycia.

P.S> Wanda, "taka kobieta poczuje się bardziej rozwiniętą niż przed doktoratem" dopiero jak doktorat obroni ;) A w trakcie to masakra, mówię Ci, aż żałuję, że w ciążę nie zaszłam i nie wybiłam sobie z głowy głupich pomysłów ;)
żartowałam of course :)

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 05:50
0

Shiadhal - z mojego punktu widzenia człowiek ma 100% energii. I jak ją rozdysponuje to już jego sprawa. Może to być praca, może być dom, może jedno i drugie a może i hobby czy wolontariat.

I każda z tych opcji jest równie wartościowa. Tylko, że osoby, które wybierają wersję mieszaną, zgłaszają pretensje do posiadania 200% energii i wyrabiania wszystkiego tak samo jak ci, którzy danej opcji poświęcili się całkowicie.

A co do tego, że kobiety krytykują się nawzajem to to źle? Ma być solidarność jajników? Jakoś nie czuję się komuś bliższa tylko ze względu na takie same chromosomy...

Odchodząc zaś od pierwotnego tematu, za co zaraz dostanę zbiorowym stęknięciem oburzenia, to ja uważam, że obecnie pracujące matki mają status społecznej świętej krowy. Wolno się tylko zachwycać. Nie wolno krytykować (nawet własne matki nie mogą, bo one wychowywały dzieci ćwierć wieku temu, mężowie nie mogą, bo co facet zrozumie, niepracujące nie mogą, bo nie wiedzą jakie to obciążenie, bezdzietne nie mogą bo jak wyżej).

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 05:40
0

a swoją drogą - jeszcze inny stereotyp przebija przez niektóre posty z tego wątku (i nie obrażajcie się ich autorki - wcale nie twierdzę, że to Wasze poglądy - raczej, że na takim kulturowym postrzeganiu bazujecie nie wnikając w szczegóły. znaczy, krzywię się na kulturę a nie na Was.):

że pracująca matka to taki twór, co niczego porządnie nie zrobi. a już na pewno nie kariery. a co najmniej, że kariera + dziecko to jest taka... ja wiem... prawie kariera.

ja sobie oczywiście zdaję sprawę, że poza przypadkami patologicznymi matka nie będzie tak dyspozycyjna i wydajna jak nie-matka nieobarczona innymi porównywalnymi obowiązkami. ale też ten zakres, w którym te różnice są większe niż ciut, to już jest zakres dyspozycyjności i energii wkładanej w pracę co najmniej lekko patologiczny, nie?

no więc piętnuję kulturę:

która wymaga 150% dyspozycyjności i energii poświęcanej pracy dla osiągnięcia 'sukcesu'

która wtłacza nam w głowy, że nie da się sensownie pogodzić różnych ról

i wreszcie - która sprawia, że jedne kobiety krytykują lub gorzej oceniają inne kobiety

Odpowiedz
wanda_23 2010-03-09 o godz. 05:32
0

No tego nie wiem i wiedzieć zapewne nie będę, bo doktoratu nie mam... Ale zapewne taka kobieta czuje się bardziej rozwiniętą niż przed doktoratem :) Najlepiej zrobić i jedno i drugie hehe :) Wtedy normalnie pełnia szczęścia...
No i znowu ja tutaj nie porównam, co bardziej uszczęśliwia, nie mam do tego prawa :)

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 05:16
0

no ale z drugiej strony gdyby np matka 'zamiast' decyzji o dziecku zdecydowala sie zrobic doktorat i to przeprowadzila - tez czulaby sie bardziej rozwinieta, nie?

nie twierdze, ze nie da sie jednego i drugiego, i tez doktorat jest tu dla mnie jednym z serii przykladow.

Odpowiedz
wanda_23 2010-03-09 o godz. 05:10
0

Alma_ napisał(a):
Może będzie, a może nie - i nie czuję, że jestem przez to nie w pełni rozwinięta jako kobieta.

No, teraz nie czujesz i nie dostrzegasz różnicy, doskonale to rozumiem... ale daję głowę, że jeśli byłabyś w tej chwili matką, to uważałabyś, że dopiero teraz jesteś w pełni rozwiniętą kobietą - chodzi tylko i wyłącznie o to, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia i zawsze ale to zawsze będą dyskusje na takie tematy... To tak jak już ktoś wcześniej napisał, że nigdy nie odpowiemy na pytanie czy bardziej bolą skurcze parte, czy uderzenie w jaja ;) Bo właśnie nie ma kto porównać - ja powiem że skurcze parte, ale mój mąż powie że uderzenie w jaja :)

Nie mniej jednak nie wydaje mi się, że można powiedzieć, że przez urodzenie dziecka nagle staję się mądrzejsza - to durna teza :)

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-09 o godz. 04:44
0

To ja już przestaję się kręcić .

Zeby było jasne : nie jestem wszechwiedząca tylko dlatego ze mam dziecko . Nie zgłaszam takich pretensji .

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 04:39
0

Nabla napisał(a):Madeleine napisał(a):Alma_ napisał(a):Dlaczego zakładasz, że matka wie więcej niż kobieta bezdzietna?
Ale na jaki temat wie więcej?
Generalnie prawdopodobnie wie więcej o dzieciach ;)
Oczywiście, że wie więcej o dzieciach ia najwięcej os woim dziecku.

Nie o tym rozmawiamy. Chodzi o to, że bycie matką jest argumentem nie do obalenia - taki ktoś ma z założenia wiedzieć więcej o życiu jako takim.


Tygrysie - kręcimy się w kółko ;)

Odpowiedz
Zła kobieta 2010-03-09 o godz. 04:20
0

Kiedy wypada oręż "niemania dzieci", to pojawia się oręż wieku. ;)

Daj sobie Nabla czas, dorośniesz, zapragniesz, dostaniesz kolejny stopień wtajemniczenia, będziesz super-kobietą i wtedy wszystko docenisz. ;)

(żartuję)

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-09 o godz. 04:19
0

Nablapytasz dlaczego zgłaszam pretensje do wiedzenia wszystkiego o wszystkim?

To pozwolisz ze zacytuję fragment mojej wcześniejszej wypowiedzi :

TYGRYS napisał(a):Ja myślę ze mając dziecko wiem więcej O DZIECIACH niż osoba która dziecka nie ma . Nie tylko dlatego ze dziecko urodziłam ale też dlatego ze sporo czytałam na ten temat i czytam a do tego porównuję to z rzeczywistością . Może wiem więcej ale nie wiem wszystkiego . Jeśli czegoś nie będę wiedziała do zapytam kogoś mądrzejszego w tej konkretnej dziedzinie .

Nie twierdzę ze wiem wszystko na każdy temat . Fakt urodzenia dziecka nie sprawia ze jestem życiowo mądrzejsza .

Jak ja mogę wiedzieć wszystko ????? Nie mogę ! I nie zgłaszam takich pretensji .

Piszemy o jeszcze o wiedzy na temat dzieci ?????
Ja chętniej wysłucham rady człowieka który ma podobne doświadczenia i który ma jakąś wiedzę na ten temat (książkową) niż osoby która nigdy dzieci nie miała i udziela mi rad bo przeczytała kilka wytycznych np na temat usypiania dzieci i tej osobie się wydaje ze posiadła już całą magiczną wiedzę tylko dlatego ze przeczytała jedną ``mądrą`` książkę .
Niektóre książki na temat zachowania dzieci można oddać na makulaturę bo są do niczego - nie da się wszystkich rad zastosować do każdego dziecka - są też jednostki bardzo oryginalne .

Co innego jeśli ktoś się wypowiada na temt sepsy u dzieci , na temat prawidłowego odżywiania czy wytycznych ze dziecka nie trzeba przegrzewać - ja mogę mieć mniejszą wiedzę na ten temat . To jest wiedza do której nie trzeba mieć dziecka .

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-09 o godz. 03:16
0

Melba napisał(a):Ja mam takie doświadczenia, że rzeczywistość kobiet na podział : dzietne - bezdzietne dzielą właśnie kobiety z decyzją o dzieciach mające problem. Kto inny może powiedzieć, że robią tak raczej matki i ok, może ma takie doswiadczenia.

No to zastanówmy się jeszcze, kto dokonał takiego podziału i przewartościował obie opcje w tej dyskusji.
Szkoda, że nie dopuszczasz do wiadomości, że rozwój inny niż wybrany przez Ciebie może być równie wartościowy, a nie po prostu opóźniony. Masz rację, ja nie czuję się:
kobietą w jakiejś tam fazie swojego rozwoju.
z założeniem, że macierzyństwo jest kolejną fazą.
Może będzie, a może nie - i nie czuję, że jestem przez to nie w pełni rozwinięta jako kobieta.

Decydując się na posiadanie dziecka zamykamy przed sobą pewne ścieżki, dokładnie tak samo, jak zamykamy je nie decydując się. Że nie przekonamy się, jak jest na równoległej - jest oczywiste.
Z punktu widzenia matki stan bezdzietności wydaje się tylko poprzednim etapem życia. Ale może być też etapem docelowym na danej płaszczyźnie życia i fakt, że ktoś zdecydował się rozwijać w innym kierunku nie oznacza, że jest ogólnie życiowo mniej rozwinięty czy doświadczony.

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 02:49
0

żartujesz, wiem :)
lol lol usmiałam się lol lol lol lol

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 02:41
0

Nabla napisał(a):
Tak. Masz prawo nie mieć dzieci tylko, jeśli nie możesz ich mieć. W innym wypadku Twój wybór jest podyktowany niedojrzałością, egoizmem i nic dziwnego, że wszystkie pełnowartościowe osoby, których największym życiowym osiągnięciem jest rozmnażanie się, Cię krytykują. Mają do tego pełne prawo.
nabla a ty tak na seria. hę??

Odpowiedz
Gość 2010-03-09 o godz. 01:18
0

TYGRYS napisał(a):Nabla napisał(a):Jakoś ze strony bezdzietnych osób nie wyczuwam stawiania matek na pozycji osób uwstecznionych.
A ja wyczuwam .
Cóz ja mogę wiedzieć na temat robienia kariery - przecież jestem matką i już nie będę nikim innym .
Tygrysie, jeśli czujesz się z mojej strony potraktowana protekcjonalnie to przepraszam, nie miałam takiej intencji.

Jesteś pracującą matką, tak? Ok, ale dlaczego zgłaszasz pretensje do wiedzenia (tak to się mówi?) wszystkiego o wszystkim?

Piszesz "nie będę nikim innym". Tak, nie zostaniesz już na przykład pracującym 16h/dobę japiszonem wracającym do pustego domu-przechowalni. Ale uważasz, że możesz się wypowiadać autorytatywnie o życiu takiej osoby, bo też pracujesz. Pewnie też nie zostaniesz gospodynią domową zajmującą się dzieckiem i wyłącznie dzieckiem, ale też dajesz sobie prawo do wypowiadania się z jej punktu, bo masz dziecko. Pracująca matka najwyższą formą życia? Ja nie mam dzieci i nie wypowiadam się jak to jest być matką. I jakoś nie mam pretensji, że nie zostanę zawodowym sportowcem.

Dla mnie opcje wyboru są różne i to, jak ktoś wybiera, nie stawia go na poziomie, szczeblu czy innym wartościującym stopniu. I dla mnie żaden wybór nie jest "tylko".

Melba - wmawianie mi przez Ciebie problemów, frustracji, przerzucanie własnych niekonsekwencji słownych i ocen na mnie, spowodowało, że nie mam ochoty z Tobą dalej dyskutować w tym temacie. Jeśli pociągniesz wątek mężczyzn dzietnych i bezdzietnych to chętnie coś dodam, bo pracując z samymi facetami w różnych etapach ich ojcostwa mam dość spory zbiór spostrzeżeń. Ale w sytuacji, gdy Ty piszesz, że masz prawo do swoich odczuć, ale do Małej masz pretensje gdy pisze "Nie podoba mi się" to to już nie jest uczciwa rozmowa.

Odpowiedz
Loxia 2010-03-09 o godz. 00:32
0

myślę że najlepszym podsumowaniem tej dyskusji będzie stwierdzenie:

Najedzony nigdy nie zrozumie głodnego..

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 18:33
0

Melba, nie wiem, kto (ja nie!!! lol ) sprowadził tę dyskusję do próby udowadniania innym, na czym polega ich problem.
Ja, zapewniam Cię, problemu nie mam. Dzieci są dla mnie tematem jutra, może będą, a może nie - nie mam presji na żadną z opcji.
Czy ja próbowałam Ci wmówić, że Twoje nastawienie do tematu wynika tak naprawdę z faktu, że masz jakiś problem ze sobą w związku z macierzyństwem? Nie ośmieliłabym się, bo co ja mogę na ten temat wiedzieć? Nie znamy się przecież, nic o sobie nie wiemy.
No właśnie - a na jakiej podstawie Ty diagnozujesz problem u innych?

Pozwolisz, że ewentualną odpowiedź przeczytam już jutro, bo późno się zrobiło ;)
Dobranoc.

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 18:23
0

Melba napisał(a):Alma_ napisał(a):Melba napisał(a): "kobiety na etapie życia x" w rozmowie z "kobietami na etapie życia x+1"
Nie chcę się czepiać, ale jeśli to nie jest uogólnianie, to nie wiem, co nim jest
Tylko nie pisz zaraz, że przez "kobiety" rozumiałaś "Melba" lol
Rozumiałam : kobiety. A jakbyś spojrzała na to rochę inaczej? Że nie patrza na to jak na kontrowanie, a po prostu wymianę poglądów z różnych, acz w sumie przenikających się płaszczyzn? Oczywiście, że uogólnień nie unikniemy.
Ależ ja właśnie tak na to patrzę i dokładnie o to mi chodzi - o wymianę poglądów z dwóch płaszczyzn.
Tylko po co szeregować, która wyżej, a która niżej?
Bez tego rozmawiałoby się nam dużo łatwiej.

Zwłaszcza, że jest oczywistym, że jeśli każda z nas dokonała wyboru w życiu świadomie, nieograniczona czynnikami zewnętrznymi, to jest zdania, że jej wybór był dla niej słuszniejszy - bo inaczej wybrałaby inną drogę. Nie musisz podkreślać w co drugim poście, że DLA CIEBIE to poziom wyższy, lepszy, itd. To, że dla Ciebie taki jest - to jasne. To, że podkreślasz ten fakt - sugeruje, że nie chodzi już tylko o Ciebie.

Odpowiedz
wanda_23 2010-03-08 o godz. 18:22
0

Nabla napisał(a):Jakoś ze strony bezdzietnych osób nie wyczuwam stawiania matek na pozycji osób uwstecznionych.
A ja nie wyczuwam ze strony matek stawiania bezdzietnych osób na pozycji osób uwstecznionych. ;)

I tak można w nieskończoność :)

Odpowiedz
becja 2010-03-08 o godz. 18:13
0

To naprawdę działa w obie strony...
zresztą świat tak działa lol każdy myśli, że wie lepiej/więcej

ot tyle

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 18:10
0

TYGRYS, to nie tak... Po co brać to do siebie?

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 18:04
0

Nabla napisał(a):Jakoś ze strony bezdzietnych osób nie wyczuwam stawiania matek na pozycji osób uwstecznionych.
A ja wyczuwam .
Cóz ja mogę wiedzieć na temat robienia kariery - przecież jestem matką i już nie będę nikim innym .

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 18:02
0

Nabla napisał(a):kometa napisał(a):Alma_ napisał(a):Szkoda, że nie możemy dyskutować z równych poziomów.

Ale jakim cudem poziomy maja byc rowne skoro doswiadczenia zgola odmienne?
Równe nie znaczy jednakowe, kometko :)
No właśnie lol
Jeśli z góry zakładamy, że ktoś "wie lepiej", to dyskusja robi się nieprzyjemna i niekonstruktywna.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:58
0

kometa napisał(a):Alma_ napisał(a):Szkoda, że nie możemy dyskutować z równych poziomów.

Ale jakim cudem poziomy maja byc rowne skoro doswiadczenia zgola odmienne?
Równe nie znaczy jednakowe, kometko :)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:56
0

Alma_ napisał(a):Szkoda, że nie możemy dyskutować z równych poziomów.

Ale jakim cudem poziomy maja byc rowne skoro doswiadczenia zgola odmienne?

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 17:53
0

Melba napisał(a):Mnie się tylko jedno teraz nasunęło :
- gdy byłam bedzietnba, czętso takie dyskusje odbierałam, jakby to były dwie strony barykady - "dzietne" kontra "bezdzietne"
- teraz patrzę po prostu na to "kobiety na etapie życia x" w rozmowie z "kobietami na etapie życia x+1"
Kolejny przykład, niby nie wprost, a jednak "co Wy tam możecie wiedzieć"
Szkoda, że nie możemy dyskutować z równych poziomów.

Nie napiszę, że traktujesz bezdzietne w tej dyskusji protekcjonalnie, bo znów będzie o wkładaniu słów w czyjeś usta, napiszę, że JA CZUJĘ SIĘ traktowana protekcjonalnie. A Ty zrobisz z tą wiedzą, co będziesz chciała.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:48
0

Melba napisał(a):Nie napisałam. Piszę tylko : Melba - matka czuje się wyżej postawiona w rozwoju od Melby nie-matki. Pisałam o sobie i wyraźnie to podkreślałam.
Melba napisał(a):teraz patrzę po prostu na to "kobiety na etapie życia x" w rozmowie z "kobietami na etapie życia x+1
Zdecyduj się ;) Piszesz o sobie czy piszesz, że kobiety bez dzieci są mniej rozwinięte?

Dla mnie ta dyskusja powinna pozostać na poziomie kobiet x i y. Bo to co irytuje, to nie poglądy drugiej strony, a ten pouczający ton wyższości. Jakoś ze strony bezdzietnych osób nie wyczuwam stawiania matek na pozycji osób uwstecznionych. Jakbyś się poczuła, gdybym napisała, że dla mnie to jest dyskusja na poziomie x i x-1?

Odpowiedz
Mała 2010-03-08 o godz. 17:47
0

Melba napisał(a):No i widzisz, to jest takie dyskredytoiwanie matki właśnie. Wiesz, że są kobiet, które nie rodzą dzieci tuż po maturze tylko np. robią studia, doktoraty, kariery, i mając 30 i więcej lat zostają matkami, czesto np. będąc na kierowniczych stnowiskach? Nie uważasz, że taka osoba wie i o kerierze i o matkowaniu troszkę więcej niż Ty, czy ja (bo ja doktoratu nie mam ;) )
Ja tak nie uwazam. Moja matka, kobieta po szkole sredniej, ktora zostala matka w wieku 20 lat w moim odczuciu wie wiecej o matkowaniu niz ja, po studiach i o pare lat wiecej majaca w momencie narodzin dziecka.

I bardzo nie podoba mi sie twoje stwierdzenie o byciu wyzej w rozwoju poprzez sam fakt posiadania dziecka. Niewazne, czy mowisz li i wylacznie o sobie.

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 17:42
0

Melba napisał(a): "kobiety na etapie życia x" w rozmowie z "kobietami na etapie życia x+1"
Nie chcę się czepiać, ale jeśli to nie jest uogólnianie, to nie wiem, co nim jest
Tylko nie pisz zaraz, że przez "kobiety" rozumiałaś "Melba" lol

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 17:36
0

Melba napisał(a):Nabla napisał(a):TYGRYS napisał(a):Mimo tego ze siedzę teraz w temacie zupek i kupek wiem cos na temat robienia kariery itp
Na tej zasadzie ktoś, kto całe życie robił karierę może powiedzieć, że wie coś o dzieciach bo kiedyś przez rok był au-pair ;)
No i widzisz, to jest takie dyskredytoiwanie matki właśnie. Wiesz, że są kobiet, które nie rodzą dzieci tuż po maturze tylko np. robią studia, doktoraty, kariery, i mając 30 i więcej lat zostają matkami, czesto np. będąc na kierowniczych stnowiskach? Nie uważasz, że taka osoba wie i o kerierze i o matkowaniu troszkę więcej niż Ty, czy ja (bo ja doktoratu nie mam ;) )
I nie można zapominac o tym ze ktoś kto urodził dziecko nie przestaje istnieć . Nawet jak się wyłączy zawodowo na 2,3 a nawet 4 lata (co przy potencjalnym 40letnim okresie aktywności zawodowej nie jest tak dużo) może dalej karierę robić po urodzeniu i ``odchowaniu``.
I doktorat też może zrobić .

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:35
0

Oleta napisał(a):owiedziałaś beż ogródek, że czujesz się wyżej postawiona w rozwoju np. ode mnie, bo masz dziecko, a ja nie.
Chyba we WLASNYM rozwoju, o to Melbie chodzilo.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:30
0

No i była fajna dyskusja o poglądach i zrobiło się osobiście

Przykro mi, ale z własnych "frustracji" tłumaczyć się nie zamierzam. EOT

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 17:29
0

Melba napisał(a):Alma_ napisał(a):No to dotarłyśmy do ściany lol
No ale co ja poradzę, że nie umiem pisać pod publiczkę? lol
A dlaczego miałabyś?
Po prostu - doszłyśmy do miejsca, gdzie żadna strona nie przekona drugiej, choć obie (mam takie wrażenie) przyjęłyśmy do wiadomości i zrozumiałyśmy argumenty przeciwne.

Mogę się podpisać pod wszystkim, co napisała Nabla i ze szczególnym zainteresowaniem czekam na odpowiedź na:
Bo na tej zasadzie to może się okazać, że skoro po 80tce to najważniejszy w życiu jest chlebek z miękką skórką to dopiero wtedy całe życie nabiera właściwej perspektywy.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:26
0

Melba napisał(a):Oleta napisał(a):A swoją drogą - jeżeli bycie matką jest Twoim zdaniem "o oczko" wyżej w rozwoju kobiety, to posiadanie kilkorga dzieci jest jeszcze wyżej o dalsze oczka...?
_________________
No tak, ale widzisz, kpisz z czegoś, o czym jasno odpisałam, że jest moim OSOBISTYM doswiadczeniem i odczuciem.

Jeśli strata dziewictwa to jest "oczkow" wyżej w twoim rozowju psychoseksualnym, to czy regularne współżycie seksualne jest jeszcze wyżej ? ;) Ot, zagadka :D
KPIĘ?! :o
Spytałam po prostu o Twoje zdanie...

Powiedziałaś beż ogródek, że czujesz się wyżej postawiona w rozwoju np. ode mnie, bo masz dziecko, a ja nie.
Więc pytam, czy czujesz się mniej rozwinięta od pań mających kilkoro dzieci? I tyle... Wcale nie chciałam kpić!

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:26
0

TYGRYS napisał(a):Nabla napisał(a):TYGRYS napisał(a):Mimo tego ze siedzę teraz w temacie zupek i kupek wiem cos na temat robienia kariery itp
Na tej zasadzie ktoś, kto całe życie robił karierę może powiedzieć, że wie coś o dzieciach bo kiedyś przez rok był au-pair ;)
Napisałaś ze masz 25 lat . Ja trochę więcej - mogę więc wiedzieć więcej na temat ``robienia kariery`` bo pracowałam prawdopodobnie dłużej zawodowo niż Ty .
Tygrysie - ja napisałam "ktoś" a nie ja. Jak już pisałam wyżej - nie wiem jak będzie wyglądało moje życie i nigdzie nie napisałam, że w jakimkolwiek punkcie wiem więcej od Ciebie.

Melba - ja napisałam o byciu bezdzietnym z przymusu a nie o zachodzeniu w ciążę z przymusu. W dobie powszechnej niepłodności liczę się z każdą ewentualnością.

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 17:23
0

Nabla napisał(a):TYGRYS napisał(a):Mimo tego ze siedzę teraz w temacie zupek i kupek wiem cos na temat robienia kariery itp
Na tej zasadzie ktoś, kto całe życie robił karierę może powiedzieć, że wie coś o dzieciach bo kiedyś przez rok był au-pair ;)
Napisałaś ze masz 25 lat . Ja trochę więcej - mogę więc wiedzieć więcej na temat ``robienia kariery`` bo pracowałam prawdopodobnie dłużej zawodowo niż Ty .

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:23
0

Melba napisał(a):Ale zrozum też, że ludzie doznają jakby "wyższego stopnia wtajemniczenia". Dla mnie też praca była najważniejsza. I dalej jest ważna, bardzo. Ale najważniejsza była - kiedyś. I to naprawdę jak patrzenie na lęki licealisty. One nie są śmieszne, głupie, małe. Dla niego są najważniejsze. Ale my (starsze osoby) jesteśmy już na zupelnie innym etapie. Licealistę możemy zrozumieć. Ale już nie możemy się z nim na tym etapie utożsamić.
Melba - a co daje Ci pewność, że te Twoje obecne poglądy to są te właściwe i "najmojsze"?

Bo na tej zasadzie to może się okazać, że skoro po 80tce to najważniejszy w życiu jest chlebek z miękką skórką to dopiero wtedy całe życie nabiera właściwej perspektywy.

Rożnica polega zasadniczo na tym, że ja rozumiem, że dla Ciebie dziecko jest najważniejsze. A Ty uważasz, że jak dla mnie kariera jest najważniejsza, to nie wiem co mówię ;) Ja nie zakładam, że moje poglądy są jedynie słuszne i nikomu z politowaniem nie mówię, że "jeszcze dorośniesz to zrozumiesz".

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:18
0

TYGRYS napisał(a):Mimo tego ze siedzę teraz w temacie zupek i kupek wiem cos na temat robienia kariery itp
Na tej zasadzie ktoś, kto całe życie robił karierę może powiedzieć, że wie coś o dzieciach bo kiedyś przez rok był au-pair ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:17
0

Melba napisał(a):Mam przyjaciółkę, w moim wieku, mężatkę, nie chce mieć dzieci. Ja WIEM jakim życiem ona żyje, bo sama miałam to samo - 4-5 lat temu...ona NIE WIE i się nie dowie, jakim życiem żyję ja
No generalnie trudno się dowiedzieć jakim życiem żyją inni...

Matka Ani i Stasia nie ma pojęcia jak to jest być matką Ewy i Jasia.
Żona Adama nie wie jak to jest być żoną Ryśka.
A matka jedynaka nie wie jak to jest być matką trojaczków itp.

A swoją drogą - jeżeli bycie matką jest Twoim zdaniem "o oczko" wyżej w rozwoju kobiety, to posiadanie kilkorga dzieci jest jeszcze wyżej o dalsze oczka...?

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 17:15
0

Ja myślę ze mając dziecko wiem więcej O DZIECIACH niż osoba która dziecka nie ma . Nie tylko dlatego ze dziecko urodziłam ale też dlatego ze sporo czytałam na ten temat i czytam a do tego porównuję to z rzeczywistością . Może wiem więcej ale nie wiem wszystkiego . Jeśli czegoś nie będę wiedziała do zapytam kogoś mądrzejszego w tej konkretnej dziedzinie .

Nie twierdzę ze wiem wszystko na każdy temat . Fakt urodzenia dziecka nie sprawia ze jestem życiowo mądrzejsza .

Nabla - mimo tego ze jestem matką nie uważam ze tylko ten stan jest właściwy i słuszny . Jeśli ktoś nie chce mieć dzieci to potrafię to zrozumieć . Nigdy w życiu nie przekonywałabym nikogo kto nie chce mieć dzieci ze jednak powinien je mieć . Nie moje życie , nie moja sprawa .

I jeszcze jedno : moje istnienie nie rozpoczelo się w momencie urodzenia dziecka . Wcześniej tez coś robiłam . Mimo tego ze siedzę teraz w temacie zupek i kupek wiem cos na temat robienia kariery itp

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:14
0

Melba napisał(a):Nabla, nie wiem, ile masz lat? 25?35? Pewnie nie więcej...zatem - Ty też tego nie wiesz.
25. I nie, nie wiem. I nie twierdzę, że wiem. Ale Ty, z punktu widzenia matki zakładasz, że wszystkie inne etapy życia już zaliczyłaś. A to nie jest tak, że ścieżka rozwoju jest jednotorowa. Dla mnie rozwój człowieka bardziej przypomina drzewko binarne i można skończyć na bardzo różnych gałęziach ale równie wysoko.

A czy będę bezdzietna z wyboru/z przymusu czy w końcu zajdę w ciążę to sama jeszcze nie wiem. Ale jakoś żadna z tych opcji nie wydaje mi się z założenia bardziej wartościowa.

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 17:14
0

Melba napisał(a):Nabla napisał(a):
Nie, Melbo. Matka to nie jest kolejny etap rozwoju kobiety, nie jest kolejny stopień wtajemniczenia.
Uważam, że to jest kolejny stopień rozwoju kobiety - nieobowiązkowy, ale jednak o oczko "wyżej" niż kobieta bezdzietna. Nic złego się nie stanie, jeśli kobieta nie zecyduje się na ten krok. Ale jeśli się zdecyduje (uznajmy, że móimy tu o kobietach myślących, czujących, przeżywających i świadomych, a nie o wielodzietnej patologii, ok?), to wejdzie piętro wyżej w swoim rozowju.

To może irytować bezdzietne, ale to nie jest teoria naukowa, a po prostu moja ocena, moja opinia na temat mojego doświadczenia. Tak na to patrzę. Choć może to niepoprawne politycznie ;)

No to dotarłyśmy do ściany lol

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:10
0

A ja nie uogólniam. ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:09
0

Oleta, przeczytałaś, co napisałam? Prawdopodobnie.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 17:07
0

Madeleine napisał(a):Alma_ napisał(a):Dlaczego zakładasz, że matka wie więcej niż kobieta bezdzietna?
Ale na jaki temat wie więcej?
Generalnie prawdopodobnie wie więcej o dzieciach ;)
A to też nie na pewno...

Nie mam własnych dzieci, ale za to już kilkanaście lat uczę w klasach I - III i - uwierzcie - często przychodzą do mnie matki moich uczniów po radę w sprawach dotyczących ich własnych dzieci...
Często są to dziewczyny młodsze ode mnie albo słabiej wykształcone i to, że są matkami wcale nie sprawia, że wiedzą więcej ode mnie...

Nie uogólniam, ale tak też bywa!

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 17:03
0

Melba napisał(a):Alma_ napisał(a):Dlaczego doświadczenie posiadania dziecka przeważa wszystkie doświadczenia w innych dziedzinach?
W dziedzinach - nie , życiowo - tak. Reszty nie napisałam i mogłabym zapytać, kontarpunktując: "dlaczego zakładasz, że matka wie mniej niz kobieta bezdzietna"? ;)
A słyszałaś kiedyś "co Ty tam możesz wiedzieć, skoro MASZ dziecko?" ;)
Nie napisałam i nie twierdzę, że wie mniej. Ale skoro wybrała posiadanie dzieci, to pewnie nie wie, jak to jest nie mieć dzieci w jej wieku. Co nie znaczy, że na czymś zna się lepiej lub gorzej.

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 16:59
0

Może niejasno się dziś wyrażam, bo czuję, że rozmówcy nie odnoszą się do moich argumentów, tylko gdzieś obok ;)

O co mi chodziło, to o podważenie stanowiska, że rodzicielstwo w jakiś sposób sprawia, że nasza niekompletna dotąd wiedza życiowa i doświadczenie nagle się dopełniają.
Pytasz mnie Melba, skąd ja wiem, że ta konkretna matka nie pracowała na dwa etaty. Załóżmy, na potrzeby tej rozmowy, że nie pracowała. A mimo to ona i tak wie lepiej, co to znaczy być zmęczonym. Umniejsza doświadczenia osób nieposiadających dzieci, traktując je z przymrużeniem oka, bagatelizując.

Doświadczenia nieposiadania i posiadania dzieci - to nie jest tak, jak z byciem pięcio, dziesięcio i piętnastolatkiem, co naturalnie przytrafiło się kiedyś każdemu z nas.
To raczej jak dylemat: co boli bardziej - skurcze parte czy kopniak w jaja - i choćbyśmy się zadyskutowali na śmierć, to nie rozsądzimy, bo nie ma kto porównać ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 16:57
0

Madeleine napisał(a):Alma_ napisał(a):Dlaczego zakładasz, że matka wie więcej niż kobieta bezdzietna?
Ale na jaki temat wie więcej?
Generalnie prawdopodobnie wie więcej o dzieciach ;)
Oczywiście, że wie więcej o dzieciach ia najwięcej os woim dziecku.

Nie o tym rozmawiamy. Chodzi o to, że bycie matką jest argumentem nie do obalenia - taki ktoś ma z założenia wiedzieć więcej o życiu jako takim.

Do tego dochodzi fakt, że skoro po porodzie przeszeregowują się priorytety - to dopiero ten stan jest uznawany za właściwy i słuszny. Rozumiem, że dla matki najważniejsze jest dziecko. Ale to, że dla mnie najważniejsza jest praca nie jest poglądem gorszym i szlag mnie trafia, jak słyszę, że zrozumiem jak urodzę, jakie te moje obecne poglądy są głupie i naiwne.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 16:55
0

Alma_ napisał(a):Dlaczego zakładasz, że matka wie więcej niż kobieta bezdzietna?
Ale na jaki temat wie więcej?
Generalnie prawdopodobnie wie więcej o dzieciach ;)

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 16:52
0

To był przykład tylko. Dlaczego zakładasz, że matka wie więcej niż kobieta bezdzietna?
Nie o dzieciach, tylko ogólnie - że ma większe doświadczenie życiowe?
Dlaczego doświadczenie posiadania dziecka przeważa wszystkie doświadczenia w innych dziedzinach?

Nie mówimy o wiedzy w tematach dzieciowych, przypominam.

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 16:49
0

Kirka napisał(a):Czyzbys twierdzila, ze lekarz, ktory nie wie jak boli zlamana noga nie moze zlikwidowac bolu, bo nie wie jak to boli?
Nic takiego nie twierdzę .
Jeśli jestesmy przy przykładzie lekarza : doświadczony lekarz szybciej postawi diagnozę niż lekarz zaraz po studiach który ma zerowe doświadczenie . Jeden i drugi czytał te same książki ale ten pierwszy ma przewagę doświadczenia właśnie .

Szef będzie wolał pracownika który ma wiedzę plus doświadczenie niż takiego który tylko ma wiedzę książkową. Ten pierwszy miał szanse porównać to co wyczytał z rzeczywistością .

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 16:48
0

Nabla, napisałam dokładnie to samo powyżej ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 16:47
0

Melba napisał(a):
Różnica jest taka - matka wiem jak to jest być matą i nie-matką, tak jak mężatka wie, jak być mężatką, narzeczoną, konkubiną i singielką. Doktorantka wie, jak to być studentką i licealistką - itp. To chyba o to chodzi...
Nie, Melbo. Matka to nie jest kolejny etap rozwoju kobiety, nie jest kolejny stopień wtajemniczenia. I matka wielu rzeczy nie wie - na przykład tego, jak to jest być bezdzietną kobietą z wyboru, jak to jest poświęcić się karierze, jak to jest być singlem czy tylko z mężem przez długi czas, a nie tylko chwilowo do narodzenia dziecka.

Strasznie mnie wkurza to protekcjonalne poklepywanie po plecach, gdy mówię, że nie lubię dzieci i możliwe, że nie będę ich mieć. To takie "dorośniesz". Bo jako bezdzietna - jestem niedorozwinięta emocjonalnie

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 16:36
0

Melba napisał(a):Z perspektywy rodzica już się to wie...
Pamiętam ile miałam teorii na temat wychowywania dzieci ZANIM zostałam matką...i jak czasem bezradna/przytłoczona się czuję - śmieję się wtedy z tych swoich "mądrości i teoryjek" i widzę, jaka naiwna, nieprzwidująca byłam - tego się nie da objąć wyobraźnią, to trzeba przeżyć - i sama do siebie z tamtych lat mówię - co Ty wiedziałaś o dzieciech ;)
Ale przypominam, że w tym temacie jest mowa o zagadnieniach ogólnych, na które jakoby rodzicielstwo daje lepszy pogląd. Nikt chyba nie dyskutuje o tym, czy rodzice znają się lepiej na pieluchach, żywieniu dzieci czy ich rozwoju, bo to oczywiste.

Odpowiedz
Mała 2010-03-08 o godz. 16:36
0

TYGRYS napisał(a):Jednak wydaje mi się ze ktoś kto ma dziecko wie więcej na temat wychowywania dzieci niz ten kto dziecka nie ma .
Wedlug mnie bardzo generalizujesz.
Bo nie chce mi sie wierzyc, ze uwazasz, iz osoba majaca - powiedzmy - osmioro dzieci, meza alkoholika i generalnie gdzies, co se z tymi dziecmi dzieje, potrafilaby podjac dyskusje z osoba bezdzietna na temat drazonej juz tutaj symbolicznej sepsy.
Mozesz miec piec samochodow i nie wiedziec, gdzie jest wal korbowy a nastolatek, ktory jeszcze nie ma prawa jazdy znajdzie ci go bez trudu...

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 16:32
0

Melba napisał(a):Nie zgadzam się. Nie każda bezdzietna para to para starająca się. Znam i starające się i nie starające się i wręcz zakładające bezdzietność. Rodziców też znam wpadkowych, wystaranych, adopcyjnych itp. I wcale nie uważam, że większość z nich wypowiada się z takiej perspektywy. Owszem, takie postawy się zdarzają, ale oceniałabym, że należą do rzadszych - przynajmniej w moim odczuciu.

Różnica jest taka - matka wiem jak to jest być matą i nie-matką, tak jak mężatka wie, jak być mężatką, narzeczoną, konkubiną i singielką. Doktorantka wie, jak to być studentką i licealistką - itp. To chyba o to chodzi...
Melba, oczywiście rozumiem, o co Ci chodzi, ale to nie do końca tak działa. Na Twoim przykładzie - mężatka nie musi wiedzieć, jak to jest być singielką - ja nie bardzo wiem, jestem w związku od 16 roku życia ;)
Nie musi też wiedzieć, jak to jest być konkubiną, bo mogła zacząć wspólne życie dopiero po ślubie.

I tak samo matka nie musi wiedzieć, jak to jest starać się o dziecko, jeśli "zaskoczyła" za pierwszym razem albo i przed ;) albo nie wie, jak to jest być mężatką z pięcioletnim stażem, nie chcieć mieć dzieci i znosić presję otoczenia, itd.

A co do tej perspektywy - zdarzało mi się usłyszeć, kiedy narzekałam np. na brak czasu, że dopiero będąc matką przekonam się, jak to jest naprawdę nie mieć czasu. A skąd ta matka może wiedzieć, jak to jest pracować zawodowo po 80 godzin tygodniowo? Nie wie, ale wie, że mieć dziecko - to dopiero wyzwanie i na pewno moje problemy są przy tym niczym

Teraz oczywiście trochę przerysowałam i nie twierdzę bynajmniej, że wszystkie matki są takie ;) , ale do tego mniej więcej sprowadza się postawa "nie masz dzieci, to życia nie znasz". To nie jest tak, że posiadanie dzieci jest naturalną drogą życiową i ja, nie posiadając ich jestem na niej po prostu parę lat wcześniej. Jestem na równoległej drodze, której nie poznałabym, gdybym kilka lat temu zdecydowała się, jak się nie zdecydowałam, na dziecko.

Odpowiedz
migotka76 2010-03-08 o godz. 16:20
0

Madeleine napisał(a):Kiedyś, jeśli widziałam histeryzującego dwulatka na podłodze w sklepie, patrzyłam z oburzeniem na rodziców. Obecnie - patrzę współczująco lol
Mój kolega ma dwoje dzieci i jak siedząc przy obiedzie w pracy byliśmy świadkami takiej sceny to on stwierdził: "u mnie się to nie zdarza... raz ustąpić dziecku to na głowę wejdzie..."... Ja jeszcze dziecka nie mam, takie sceny mnie burzą, ale zdaję sobie sprawę, że na takie sytuacje nie ma jednej recepty... Oczywiście... najłatwiejsze stwierdzenie "zostawić, niech histeryzuje", ale nie jestem pewna, czy to jedyne rozwiązanie tej sytuacji. Natomiast mój kolega kilka dni wcześniej twierdził, że nie ma czasu dla dzieci, bo jak wraca z pracy to po pół godziny żona kładzie je spać... Ale w temacie wychowywania dzieci często ma coś do powiedzenia...

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 16:10
0

Melba napisał(a):Alma_ napisał(a):Tylko że równie dobrze można stwierdzić, że osoby posiadające dzieci nie wiedzą nic o życiu bez dzieci, o staraniach się o nie, o małżeństwie we dwoje.
No nie wiem. Różnica jest taka, że ci, którzy dzieci mają w większości przypadków mają za sobą doświadczenia bycia we dwoje, starania i na pewno życia bez dzieci. A te, które dzieci nie mają - mają tylko te doświadczenia, a dzieciowych nie...
Nie. Nie każda matka ma za sobą lata starań o dziecko lub wręcz przeciwnie - brak instynktu mimo upływających lat. Ale większość wypowiada się na te tematy z pozycji autorytetu, bo przecież, wbrew wszelkiej logice, dopiero dziecko dało im właściwą perspektywę.

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 16:08
0

Czyzbys twierdzila, ze lekarz, ktory nie wie jak boli zlamana noga nie moze zlikwidowac bolu, bo nie wie jak to boli?

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 15:59
0

Kirka napisał(a):
Mam prawo sie z Toba nie zgodzic ;) i co tez wlasnie czynie ;)
Czyli nie zgadzasz się ze z tym ze wiedza wyczytana + doświadczenie to więcej niż sama , sucha wiedza książkowa ?
Że ktoś kto przeżył śmierć ukochanej osoby wie więcej na temat tego bólu niż ktoś kto tylko sobie to próbuje wyobrazić ?

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 15:48
0

TYGRYS napisał(a):Kirka napisał(a):TYGRYS napisał(a):Kirka napisał(a):Melba napisał(a): A te, które dzieci nie mają - mają tylko te doświadczenia, a dzieciowych nie...
wyobrazni nie maja?
Nie wszystko można sobie wyobrazić .
Czytałam różne książki , wiedziałam bardzo , dużo o pielęgnacji , wychowaniu dzieci a dopiero jak urodził się mój własny , nietypowy egzemplarz zobaczyłam ze nie wiem nic . Wszystkiego się uczę .
no coz, nie przekonuje mnie to.

Nie chcę Ciebie przekonywać .

Jednak wydaje mi się ze ktoś kto ma dziecko wie więcej na temat wychowywania dzieci niz ten kto dziecka nie ma .

I tak jest nie tylko z dziećmi .
Tak jest w pracy (można się nauczyć na pamięć wszystkich procedur a dopiero jak się ta wiedza styka z rzeczywistością , jak nabiera się doświadczenia jest się dobrym pracownikiem) .
Jak ktoś nie miał depresji nie wie jak to jest .
Jak ktoś nie przeżył śmierci bliskiej osoby nie może mówić : wiem jak się czujesz . Nie wie ! Zeby nie wiem jak dobrą miał wyobraznię nie może sobie tego wyobrazić .
Mam prawo sie z Toba nie zgodzic ;) i co tez wlasnie czynie ;)

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 15:47
0

Kirka napisał(a):TYGRYS napisał(a):Kirka napisał(a):Melba napisał(a): A te, które dzieci nie mają - mają tylko te doświadczenia, a dzieciowych nie...
wyobrazni nie maja?
Nie wszystko można sobie wyobrazić .
Czytałam różne książki , wiedziałam bardzo , dużo o pielęgnacji , wychowaniu dzieci a dopiero jak urodził się mój własny , nietypowy egzemplarz zobaczyłam ze nie wiem nic . Wszystkiego się uczę .
no coz, nie przekonuje mnie to.

Nie chcę Ciebie przekonywać .

Jednak wydaje mi się ze ktoś kto ma dziecko wie więcej na temat wychowywania dzieci niz ten kto dziecka nie ma .

I tak jest nie tylko z dziećmi .
Tak jest w pracy (można się nauczyć na pamięć wszystkich procedur a dopiero jak się ta wiedza styka z rzeczywistością , jak nabiera się doświadczenia jest się dobrym pracownikiem) .
Jak ktoś nie miał depresji nie wie jak to jest .
Jak ktoś nie przeżył śmierci bliskiej osoby nie może mówić : wiem jak się czujesz . Nie wie ! Zeby nie wiem jak dobrą miał wyobraznię nie może sobie tego wyobrazić .

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 15:30
0

Taaa... a ja wątek przeczytałam ;) I na podsumowanie - argument jako taki jest maksymalnie wkurzający, chociaż coś w tym jest, że doświadczenie to więcej niż wyobraznia.

Wcześniej nie wyobrażałam sobie np. publicznego karmienia piersią. A teraz - i owszem. Kiedyś, jeśli widziałam histeryzującego dwulatka na podłodze w sklepie, patrzyłam z oburzeniem na rodziców. Obecnie - patrzę współczująco lol

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 15:28
0

TYGRYS napisał(a):Kirka napisał(a):Melba napisał(a): A te, które dzieci nie mają - mają tylko te doświadczenia, a dzieciowych nie...
wyobrazni nie maja?
Nie wszystko można sobie wyobrazić .
Czytałam różne książki , wiedziałam bardzo , dużo o pielęgnacji , wychowaniu dzieci a dopiero jak urodził się mój własny , nietypowy egzemplarz zobaczyłam ze nie wiem nic . Wszystkiego się uczę .
no coz, nie przekonuje mnie to.

Lekarz nie moze wiedziec jak boli pacjenta zlamana nogo, bo nigdy nogi zlamanej nie mial...

Odpowiedz
TYGRYS 2010-03-08 o godz. 15:24
0

Kirka napisał(a):Melba napisał(a): A te, które dzieci nie mają - mają tylko te doświadczenia, a dzieciowych nie...
wyobrazni nie maja?
Nie wszystko można sobie wyobrazić .
Czytałam różne książki , wiedziałam bardzo , dużo o pielęgnacji , wychowaniu dzieci a dopiero jak urodził się mój własny , nietypowy egzemplarz zobaczyłam ze nie wiem nic . Wszystkiego się uczę .

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 14:37
0

Loxia napisał(a):ok rozumiem, że wiedze o sepsie i jej przyczynach zdobywa się poprzez posiadanie dzieci a nie poprzez naukę.. i że tylko matki moga się na jej temat wypowiadać..
nie czytałam całego wątku ale chciałam cos dodac...

To czy Ktos zna sie na jakis chorobach nie zalezy od tego czy ma dziecko czy nie, ale czy miało stycznośc z TĄ czy inną chorobą.

Podam przykład z mojego zycia:
- nigdy nie interesowalam sie sepsą dopóki osobiscie nie mialam z nia styczności, bo dopiero jak choroba dotknela najukochansza istotke mojego zycia zaczęłam szukac co to właściwie jest za choroba, jakie ma skutki i szanse przezycia; wtedy siegnelam wstecz pamięcią ze Jana Pawla II tez pokonała sepsa bo organizm byl słaby, odporność obnizona po zabiegu; dlatego też najwiecej żniw zebrala poltora roku temu wśrod dzieci w Łodzi, na Opolszczyźnie.. (tylko nie rozumiem, jak żołnierzy zaatakowała, ale byc moze tez byli wycieńczeni ćwiczeniami, źle odżywieni)

-nigdy nie intresowalam sie takimi chorobami jak cukrzyca, padaczka ... dopiero gdy sama mialam kontakt z chorymi którzy musza dozywotnio zażywać leki zaczełam szukac info o tych chorobach

-nigdy nie interesowalam sie zaburzeniami psychicznymi dopóki sama nie stanęłam na granicy zachwiania równowagi psychicznej

Loxia przypuszczam ze osoba która powiedziala że sie nie znasz, miała na mysli nie to że nie masz dzieci wiec sie nie mozesz znac, ale ze nie mając dzieci nie wiesz co to strach o zycie swojego dziecka walczacego z sepsą, choc przeciez gdyby Twoja mama, mąż czy babcia walczyli z tą choroba równie duzo bys wiedziala ( bo wowczas jakos bardziej sie interesujemy gdy dotyka nas problem osobiście) i rownie mocno przezywalabyś ich walkę z chorobą (OCZYWIŚCIE ŻYCZE DUZO ZDROWIA TWOIM BLISKIM I TOBIE)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 14:24
0

Melba napisał(a): A te, które dzieci nie mają - mają tylko te doświadczenia, a dzieciowych nie...
wyobrazni nie maja?

Odpowiedz
Mała 2010-03-08 o godz. 13:11
0

Przytocze scene z filmu "Nigdy w zyciu" wg mnie bardzo adekwatna do problemu.
Judyta-matka, redaktorka, miala odpowiedziec na list zdesperowanego nastolatka martwiacego sie, ze jego czlonek odchyla sie w jedna strone. Tosia-corka, niepelnoletnia, chcac pomoc matce zaczela jej dyktowac tresc tego, co matka powinna odpisac chlopakowi. Oczywiscie oczy matki robily sie coraz wieksze ze zdumienia. Tosia skwitowala to pytaniem, czy matka wie, jak wyglada Statua Wolnosci. Matka wiedziala. Jednak na pytanie, czy byla kiedys w Stanach odpowiedziala, ze nie...

I o to chyba Loxii chodzi, tak?
Jesli masz wiedze i wiesz, ze sie nie myslisz, nie ma zadnych przeciwskazan, zeby rozmawiac na tematy, ktore pozornie tylko nas nie dotycza. Doskonale rozumiem twoje oburzenie i smutek. Ludzie, z ktorymi mialas pecha rozmiawiac, z gory zalozyli, ze nie maja w tobie partnera do dyskusji z tego wzgledu, ze nie masz dzieci. Jakby to bylo warunkiem koniecznym do rozwazan na temat sepsy.
Poza tym nie tylko sepsa jest takim tematem. Uwazam, ze moja kolezanka, ktora dzieci jeszcze nie ma wie wiecej na temat ich pielegnacji niz np. moja tesciowa, ktora wychowala dwoch synow. Tesciowa robila to niespelna cwierc wieku temu. A kolezanka czyta i jest na biezaco. Moglabym tak dluzej ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 12:03
0

A mi się pozmieniało. Kiedyś jak szłam do znajomych dzieciatych i słyszałam, że mam byc o którejś godzinie, bo dziecko costam, nie rozumiałam. Jak się spóźniali z dzieckiem godzinę, nie rozumiałam. Jak lecieli jak tylko zapłakało, myślałam, że sobie dali na głowę wejść. Jak mówili, że nie mogą zostawić dziecka z babcią, bo dziecko placze, nie rozumiałam.
Teraz rozumiem wszystko ;) I wkurzają mnie Ci co nie rozumiają i się mądrzą
o sepsie nie mówię.

Odpowiedz
migotka76 2010-03-08 o godz. 08:21
0

meggien napisał(a):Wydaje mi się, że odkąd zostałam mamą jakiejś totalnej rewolucji w sposobie patrzenia na świat i życie nie doznałam. Owszem, to Kuba jest teraz najważniejszy i we wszystkich naszych planach brany pod uwagę ale przecież to było do przewidzenia, że tak będzie.
W wiekszości przypadków zmienia się poprostu kryterium wartości. Ale i to nie jest reguła.

Odpowiedz
meggien 2010-03-08 o godz. 07:50
0

Ja to w ogóle sobie nie wyobrażam sytuacji, w której mogłabym tak do kogoś niedzieciatego powiedzieć.

O dzieciach rozmawiam również z osobami, które dzieci nie mają i nie widzę w tym żadnego problemu. To jasne, że nie mogą się ze mną podzielić własnym doświadczeniem ale przecież rozmawiać można nie tylko o tym co się przeżyło - tyczy się to nie tylko dzieciowych tematów.

Wydaje mi się, że odkąd zostałam mamą jakiejś totalnej rewolucji w sposobie patrzenia na świat i życie nie doznałam. Owszem, to Kuba jest teraz najważniejszy i we wszystkich naszych planach brany pod uwagę ale przecież to było do przewidzenia, że tak będzie.

Odpowiedz
migotka76 2010-03-08 o godz. 07:43
0

Loxia, jak będziesz miała dziecko, to okaże się, że jedno dziecko to za mało, żeby posiąść tą wiedzę ;)

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 07:11
0

K2 napisał(a):Paula napisał(a):Alma napisał(a):Co nie znaczy, że nie możemy na te tematy rozmawiać. Wręcz przeciwnie - właśnie na te tematy powinniśmy rozmawiać jak najwięcej, żeby zrozumieć punkt widzenia odmienny od naszego.
A tu zgodzę się w 100% Smile
tylko, ze albo sie ludziom nie chce, albo sie czuja zahukani 8) :D
Gdyby tak było, to fora internetowe świeciłyby pustkami, a żyją i mają się dobrze ;)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 07:01
0

Paula napisał(a):Alma napisał(a):Co nie znaczy, że nie możemy na te tematy rozmawiać. Wręcz przeciwnie - właśnie na te tematy powinniśmy rozmawiać jak najwięcej, żeby zrozumieć punkt widzenia odmienny od naszego.
A tu zgodzę się w 100% Smile
tylko, ze albo sie ludziom nie chce, albo sie czuja zahukani 8) :D

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 06:28
0

Alma_ napisał(a):Paula napisał(a):Alma_ napisał(a):Tylko że równie dobrze można stwierdzić, że osoby posiadające dzieci nie wiedzą nic o życiu bez dzieci, o staraniach się o nie, o małżeństwie we dwoje.
I tu się nie zgodzę. Wiele z nas przeszło trudną drogę, aby mieć choć jedno dziecko - osobiście miałam problem ze zbyt wysoką prolaktyną, która uniemożliwiała mi zajście w ciążę, musiałam się leczyć. Na szczęście u mnie szybko poszło, bo kuracja trwała tylko/aż 2 miesiące, ale już zaczynałam mieć schizy, że nam się nie uda.
Paula, to był tylko przykład. Zawsze znajdzie się sytuacja, o której ja wiem coś, czego nie wiesz Ty - i odwrotnie.

Racja :) A ja się tylko odniosłam do tego przykładu :)

Co nie znaczy, że nie możemy na te tematy rozmawiać. Wręcz przeciwnie - właśnie na te tematy powinniśmy rozmawiać jak najwięcej, żeby zrozumieć punkt widzenia odmienny od naszego.

A tu zgodzę się w 100% :)

Odpowiedz
Gość 2010-03-08 o godz. 06:23
0

A ja chyba dziwna jestem, bo po urodzeniu dziecka jakoś mi mistycznie nawet wiedzy o dzieciach nie przybyło. ;) A o nieprzespanych nocach mogę gadać z kimkolwiek, bo nie widzę tu filozofii żadnej. Generalnie - nie włączyła mi się opcja pt. co Wy tam możecie wiedzieć.

To, że nie jestem krową, nie znaczy, że nie wiem nic o wołowinie. ;) A mój ginekolog-facet, wie więcej o miesiączce, niż ja.

Odpowiedz
Alma_ 2010-03-08 o godz. 05:51
0

Paula napisał(a):Alma_ napisał(a):Tylko że równie dobrze można stwierdzić, że osoby posiadające dzieci nie wiedzą nic o życiu bez dzieci, o staraniach się o nie, o małżeństwie we dwoje.
I tu się nie zgodzę. Wiele z nas przeszło trudną drogę, aby mieć choć jedno dziecko - osobiście miałam problem ze zbyt wysoką prolaktyną, która uniemożliwiała mi zajście w ciążę, musiałam się leczyć. Na szczęście u mnie szybko poszło, bo kuracja trwała tylko/aż 2 miesiące, ale już zaczynałam mieć schizy, że nam się nie uda.
Paula, to był tylko przykład. Zawsze znajdzie się sytuacja, o której ja wiem coś, czego nie wiesz Ty - i odwrotnie.
Co nie znaczy, że nie możemy na te tematy rozmawiać. Wręcz przeciwnie - właśnie na te tematy powinniśmy rozmawiać jak najwięcej, żeby zrozumieć punkt widzenia odmienny od naszego.

Odpowiedz
Odpowiedz na pytanie