Zapisy przeszłości...

CAŁA MOJA PRZESZŁOŚĆ

PrzyjemnośćŻycia

Kawa..ciepła kąpiel..samotność za drzwiami..nie to nie samotność to mój wybór..boje się pomyśleć że to tak naprawdę moje przeznaczenie..Kołysze się powoli..daje się ponieść..czemu? nie wiem tak zawsze było...zanurzam głowe..słysze własne bicie serca i melodia którą mam w głowie od dzieciństwa...czasami tylko jest a czasami za wszelką cenę próbuje sie wydostać w formie której nie chcielibyście usłyszeć..ironia?...nie! prawda..Troche szamponu i opuszkami palców lekko zwiedzam powierzchnię mojej głowy..jest przyjemnie..czuje dreszcze na karku..daleko od ekstazy ale równie przyjemnie..mokre końcówki przyklejają się do pleców..chciałaby żeby to były jego usta..żeby to jego palce wdzierały się w mój umysł...

Labirynt

Leniwy poranek...otoczony bezrefleksyjną atmosferą..leże w
łóżku..pozostawiona samej sobie..dlaczego jestem tu i teraz?
dlaczego nie wrysowałam się w historie świata..drażnie palcem
nierówną powierzchnię ściany..moje zmysły są dziś niezwykle wrażliwe..
wiecie jak się czuje? jak niewidomy przewodnik po labiryncie..już u
podstaw jestem kimś nie realnym...żeby nie powiedzieć nie potrzebnym..
jestem jak zagadka z gotową odpowiedzią..nikt nie chce takiej enigmy..
ja bym nie chciała,nie dziwie się i nawet się nie wzrusze..wczoraj
siedziałam na piasku...moja ręka wydawała sie taka ogromna i pełna
władzy w porównaniu z ziarnkiem piachu lecz taka nieporadna i malutka
w stosunku do ogromu całej masy ziemi..jestem taka wyraźna gdy patrzę
na malutką gwiazdę przez okno..lecz nie wskazuje innym drogi..wręcz
przeciwnie..wzbudzam zamęt zgorszenie i lęk..
mimo odziania jestem zupełnie naga..zimno mi...urodziłam się by być inną..po to mnie stworzono..
Panie Bezsseny mam wrażenie że się znamy..choć to mało
prawdopodobne...może spotykamy się ma innych poziomach rzeczywistości?

Lubieżność

Codziennie popełniam lubieżny gwałt na przeznaczeniu..
Bawie się nim...takim biednym i zdezorientowanym.
Przeznaczenie to wspaniały reżyser..Zatrudnił do gry
dobrych aktorów..podzielił na tych których znam
i na tych którzy są mi zupełnie obcy..
Mijam ich codziennie na ulicach..tłocze się z nimi
w autobusach..obserwuje w kolejce..pomagam zebrać
rozsypane jabłka..Kto z nas gra główną rolę tego nie wiem.
I to jest w tym wszystkim najlepsze...
Jednego dnia jesteśmy solistami,po czym na pstryknięcie
palcy stajemy się tylko członkiem wielkiego chóru..
nawet kiedy przytrafi się nam zafałszować
nic nie jest w stanie zepsuć wspaniałego brzmienia.
Na czym więc polega mój gwałt?
Jestem niepokornym aktorem..chadzam własnymi ścieżkami..kiedy
mam do wyboru prostą,oświetloną ulicę i mroczną piaskową ścieżkę
w parku pełnym złoczynców wybieram tę drugą opcję..nie taką jaką
przygotowało dla mnie przeznaczenie...Zanim złoczeńcy zdąrzą się
zorientować,że nastąpiła zmiana w scenariuszu jestem po drugiej
stronie miasta..
Kiedy spóżniam się na kolejkę zawsze odczuwam okruchy smutku w
sercu...a może właśnie przeznaczenie chciało żebym zdąrzyła..może
przygotowało mi ładnie opakowaną szansę i położyło na moim miejscu
w kolejce..może spotkałabym kogoś kto zmieni moje życie,sprawi że
popadnę w absolutną fascynację i utonę w jej wnętrzu..Czasami gubię
się w swojej niepokorze..nie wiem co jest buntem a co rolą..
co jest aktem, a co czystym przypadkiem wywołanym na własne życzenie?
A wieczorem zmywam z siebie wszystkie popełnione grzechy..
Następnego ranka wstanę za póżno i nie zdąrze na "moją" kolejkę...

Stac-Ja

Czwartek.
Godzina 7.03
Kolejka podmiejska...znowu zatłoczona...tam toczy się prawdziwe życie.
Zupełnie obcy sobie ludzie przez tą krótką
chwilę są naprawdę sobie bliscy...
ktoś komuś zagląda przez ramię do gazety..ktoś komuś patrzy głęboko w
oczy..ktoś kogoś obserwuje...ktoś komuś zazdrości miejsca siedzącego.
Tłok, mieszanian zapachów i kultury.
Siedzę wtulona w skajowe siedzenie...jest zagrzane przez mojego
poprzednika...Powoli płyniemy po torach prawie bezszelestnie jak wąż.
Za oknem biała pustynia.To czas wyzbycia się problemów..nie mogę ich
tu rozwiązać, choćbym bardzo tego chciała..
podmiejski azyl dla przechodnia..
wspólna biesiada prędkości i orgazm intelektualny..
następna stacja...
wysiadam...

KolekcjonerkaPoranków

(...)Takiego chaosu w głowie nie miała od lat...
Zawsze wszystko miała dokładnie przemyślane i poukładane.
Każda myśl dostawała swój numerek i wędrowała
na odpowiednią półkę.Nic nigdy nie sprawiało jej problemu.
Ba...Ona nawet nie wiedziała o istnieniu czegoś takiego jak
problem...Była doskonała.Piękna i mądra-tak o niej mówili.
Siadywał w oknie i spokojnie wpatrywała się wotaczający ją świat.
To dla niej zawsze istniał piękny poranek.Na ścianie jej pokoju
wisiała kolekcja fotografii pięknych poranków. Twierdziła że kocha
je wszystkie i dlatego nie potrafi się zdecydować tylko na jeden.
Bywały dni że tańczył nago w takt starego zegara, który zawsze
wskazywał godzinę nadejścia poranka..Nie zawsze czekała na niego w
oknie...Bywało że poranek poglądał ją przez okno i promieniami
zdobił jej ciało bliznami rozkoszy...Czuł ciepło ale nigdy nie nie
oglądała się za siebie...nie maiała tego w zwyczaju.
Poranek uwielbiał patrzeć jak delikatnie szczupłymi palcami
przeczesywała długie włosy.Robiła to powoli i dokładnie, tak aby
mieć pewność, że będę wyglądały doskonale.Myśl że jest kochana
sprawiały że jej ciało zaczynało drżeć. Jej wzrok błądził gdzieś
daleko poszukując punktu gdzie mógłby się chociaż na chwilę
zatrzymać...nigdy takiego nie odnajdywała..Bywało że lekko
przymykała powieki i zagryzała dolną wargę...
Tego dnia poranek nie zapukał w okno...
Śmierć była łagodna,pachniała nocą i głaskała ją po głowie(...)

Aromata

Przez chwile spoglądamy na dno filiżanek..potem na siebie,
jak zawstydzone dzieci.Namaczam kostkę cukru w herbacianym naparze.
Głaszczę nią Twoje wargi.Cukier smakuje mi najlepiej z Twoich ust...
Słodkie sam na sam.
Klękasz przede mną...zdejmujesz pantofle...Delikatnie opuszkami
naciskasz wszystkie dziesięć palców tak jak zwykle to robisz
sprawdzając czy winogrona są wystarczająco dojrzełe...Palcem
przemierzasz szlak po moim udzie...Ryzykowna wyprawa,warta
osiągnięcia szczytu.Tylko skóra chroni Ciebie przed moją wrzącą
namiętnością..Chcę się w Tobie utopić i wchłonąć całego...jak kostka
cukru..Przeraźliwy świst..Ściągam czajnik z płomienia.Następna
filiżanka wypełniona po brzegi...Skończył się cukier...szkoda...
Samotne popołudnie.

Dom

...przejeżdzałam koło niego codziennie jadąc kolejką na uczelnie...był taki sam...ale nie był smutny...chciał tylko żeby go ktoś przytulił...kochałam ten dom..mimo odrapanych ścian i pustych otworów po oknach był cudowny...marzyłam że kiedyś w nim zamieszkam...widziałam jego przytulne wnętrze w kolorze słońca..chodziłam po korytarzu tuląc jego gładkie ściany dłonią...widziałam moje dziecko siedzące w oknie między firankami nerwowo wypatrujące tatę..Dzisiaj ujrzałam zwalone mury..zabrali "mój" dom...w jednej chwili zostałam bezdomną...