Jak się ma cykl miesiączkowy do ciąży? Specyficzne dolegliwości kobiet

CIĄŻA , IMPLANTACJA

OBJAWY IMPLANTACJI ZARODKA:
dO IMPLANTACJI DOCHODZI ZAZWYCZAJ MIĘDZY 5 A 10 DNIEM PO OWULACJI
OBJAWIA SIĘ TO ZAZWYCZAJ: JEDNONIOWY SPADKIEM TEMPERATURY, PLAMIENIEM, ZAWROTAMI GŁOWY I SKURCZAMI MACICY, MOGĄ TEZ BYĆ INNE OBJAWY , ALE TE NALEZĄ DO NAJCZESTRZYCH.

CIĄŻA I JEJ OBJAWY:
Czas trwania ciąży
Czas trwania prawidłowej ciąży liczy się od momentu zapłodnienia (jest to połączenie się komórki jajowej z plemnikiem) do urodzenia się dziecka, czyli do porodu. W fizjologicznie przebiegającej ciąży zachodzi dość duża rozpiętość czasu jej trwania.

W dużej części przypadków określenie dokładnej daty zapłodnienia jest niepewne lub też niemożliwe. Dlatego też bardzo przydatne i najczęściej stosowane jest określanie wieku ciąży i terminu porodu na podstawie tak zwanej reguły Naegelego.

W regule tej u kobiety miesiączkującej co 28 dni, czas trwania ciąży wynosi 280 dni. Czas ten jest liczony od pierwszego dnia ostatniego krwawienia miesiączkowego. Bardzo szybki sposób obliczenia terminu porodu według tej reguły polega na dodaniu do daty pierwszego dnia ostatniej miesiączki 7 dni i odjęciu 3 miesięcy.

Termin porodu obliczony na podstawie tej reguły jest to termin przybliżony, aczkolwiek często sprawdzający się. Standardowe odchylenie może wynosić około 10 dni. Aby reguła Naegelego mogła być zawsze stosowana należy u kobiet mających dłuższe cykle dodać liczbę dni, o które czas trwania cyklu różni się od 28 dni i u kobiet mających krótsze cykle odjąć liczbę dni, o które czas trwania cyklu różni się od 28 dni.

W dobie rozpowszechnienia badania ultrasonograficznego (usg można z bardzo dużą dokładnością określić wiek ciąży, a co za tym idzie i spodziewany termin porodu. Najdokładniejsze i najbardziej precyzyjne określenie wieku ciąży metodą ultrasonografii uzyskuje się pomiędzy 7 a 10 tygodniem ciąży. Im ciąża jest 'starsza', tym granice błędu rozszerzają się.

Zapłodnienie
Zapłodnienie, czyli połączenie się ze sobą komórki jajowej i plemnika następuje zwykle w jajowodzie, w jego części bańkowej. Plemniki zgromadzone w nasieniu nie mają od razu zdolności zapłodnienia. Uzyskują ją dopiero w czasie przechodzenia przez drogi układu płciowego kobiety.

Proces ten i zmiany, jakie w tym czasie zachodzą, nazywamy kapacytacją plemników. Po procesie tym plemniki są już w stanie pokonać barierę utworzoną z komórek otaczających komórkę jajową i rozpocząć reakcję, która doprowadza do penetracji jednego z plemników do wnętrza oocytu (komórki jajowej).

Prawidłowo proces ten prowadzi do połączenia się jednej komórki jajowej z tylko jednym plemnikiem. Dzieje się tak, ponieważ z chwilą wniknięcia plemnika do wnętrza komórki jajowej w jej otoczce zachodzą zmiany, które uniemożliwiają penetrację innych plemników.

Komórka jajowa połączona z plemnikiem zawiera w sobie kompletny materiał genetyczny, który w połowie pochodzi z plemnika. Ulega ona wielu podziałom, czyli powstaje coraz więcej komórek, i cały czas wędruje w jajowodzie w kierunku do jamy macicy, gdzie prawidłowo powinno dojść do jej zagnieżdżenia (implantacji). Implantacja jaja płodowego odbywa się pomiędzy 6 a 12 dniem po zapłodnieniu.

W literaturze podaje się, iż ok. 16% zapłodnionych jaj obumiera przed procesem zagnieżdżenia, natomiast ok 26% w czasie drugiego tygodnia od zapłodnienia. Procesy te tłumaczone są działaniem czynników zewnętrznych oraz anomaliami chromosomalnymi.

Rozpoznanie ciąży
Ciążę rozpoznaje się na podstawie objawów subiektywnych, które pojawiają się na skutek reakcji organizmu kobiety na działanie hormonów wytwarzanych w czasie ciąży oraz objawów obiektywnych, stwierdzanych na podstawie badań laboratoryjnych i fizykalnych, które są spowodowane obecnością i rozwojem jaja płodowego.

W bardzo wczesnej ciąży rozpoznanie jest niezmiernie trudne i nie zawsze możliwe do przeprowadzenia. Pojawiające się objawy dzieli się na pewne i na prawdopodobne.

W bardzo wczesnej ciąży rozpoznanie jest niezmiernie trudne i nie zawsze możliwe do przeprowadzenia. Pojawiające się objawy dzieli się na pewne i na prawdopodobne.

W pierwszej połowie ciąży
Objawy prawdopodobne odczuwane przez kobiety:

* Zmiany dotyczące apetytu
Mogą pojawić się nudności, zgaga, wymioty, zawroty głowy i ślinotok. Są to objawy najprawdopodobniej związane z pobudzeniem układu autonomicznego i występują u ponad 50% kobiet we wczesnym okresie ciąży z różnym nasileniem.
Najczęściej pojawiają się w godzinach porannych, ale niekiedy mogą występować przez całą dobę. Poranne wymioty i nudności występują mniej więcej od 6 - 8 tygodnia ciąży i zazwyczaj ustępują w okolicach 12 - 16 tygodnia ciąży. Pomoc w tych przypadkach polega na zastosowaniu odpowiednio lekkostrawnej diety, jedzenia często, a w małych ilościach, to samo dotyczy spożywania płynów. Dobry efekt uzyskuje się, kiedy pierwszy posiłek jest spożywany przed wstaniem z łóżka.

* Zmiany samopoczucia
Zmęczenie, drażliwość, nadpobudliwość psychiczna. Często pojawia się nadmierne łaknienie lub jego całkowity brak, niechęć do pewnych potraw lub zapachów, zmiany upodobań smakowych.

Objawy prawdopodobne obiektywne:

* Brak miesiączki
Jest to często pierwszy objaw sugerujący istnienie ciąży, zwłaszcza u kobiet zdrowych i miesiączkujących regularnie. Pamiętać jednak należy, że u niektórych kobiet będących już w ciąży może dochodzić do delikatnego plamienia lub nawet krwawienia w okresie przypadającej miesiączki.

* Częste oddawanie moczu
Jest to wynik działania hormonów na pęcherz moczowy, przekrwienia całego układu moczowo - płciowego, oraz powiększaniem się trzonu macicy i jego uciskaniem na pęcherz moczowy.

* Zaparcia
Pojawiają się one bardzo wcześnie i często utrzymują się do końca ciąży. Są skutkiem działania hormonów na przewód pokarmowy, którego praca ulega zwolnieniu. Dolegliwości te mogą być częściowo złagodzone poprzez odpowiednią dietę i spożywanie większej ilości płynów.

* Bolesność i powiększenie gruczołów piersiowych.
Pojawić się może we wczesnej ciąży około 6 tygodnia. Może przejawiać się okresowymi 'kłuciami' aż do silnego obrzmienia i dolegliwości bólowych. Poszerza się siatka żylnych naczyń podskórnych, które stają się bardziej widoczne. Następuje przebarwienie brodawek sutkowych, pojawienie się wtórnych obwódek. Pod wpływem wcisku może wydzielać się płyn, znacznie wyraźniej po 12 tygodniu ciąży.

* Podwyższenie podstawowej temperatury ciała.
Za wystąpieniem wczesnej ciąży przemawia temperatura ciała powyżej 37o C utrzymująca się po okresie owulacji (jajeczkowania) przez około 3 tygodnie i brak w tym czasie miesiączki.

* Zasinienie ścian pochwy i przedsionka

rozpulchnienie pochwy, zwiększenie rozciągliwości i szerokości pochwy, jest to skutek działania progesteronu.

* Wzmożona wydzielina,

która głównie zawiera szyjkowy śluz oraz złuszczone komórki nabłonka pochwy. Wydzielina jest biała lub szarawa, śluzowa. Jest to stan fizjologiczny i nie jest związany z infekcją w drogach rodnych.

* Zasinienie i rozpulchnienie szyjki macicy spowodowane przekrwieniem.

* Powiększenie i zmiana konsystencji mięśnia macicy.
Około 10 tygodnia cała macica jest kulista o konsystencji ciastowatej. Jest już około dwukrotnie większa od macicy nieciężarnej. Pod koniec 12 tygodnia dno macicy sięga spojenia łonowego.

* Testy ciążowe.

Wykonanie takiego testu polega na wykryciu w moczu lub w surowicy krwi kobety ciężarnej obecności gonadotropiny kosmówkowej wytwarzanej przez trofoblast. Jednakże dodatnio wychodzące próby ciążowe nie świadczą jednoznacznie o istnieniu prawidłowo rozwijającej się ciąży. Potwierdzają one jedynie, iż w organizmie istnieje trofoblast. Wykonywane są następujące testy: specyficzna próba ciążowa, polega na oznaczaniu gonadotropiny kosmówkowej w moczu (popularny test ciążowy), radioimmunologiczne oznaczenie podjednostki gonadotropijnej w surowicy kobiety ciężarnej, oznaczanie receptorów hormonu za pomocą tego badania istnieje możliwość wykrycia ciąży już w 5-tym dniu od zapłodnienia.

Metody pewne:

* Ultrasonografia
>
Za pomocą tego badania można obecnie najwcześniej uzyskać pełne potwierdzenie ciąży. Jest tu możliwość uwidocznienia pęcherzyka ciążowego już w 5 tygodniu ciąży, określenia jego położenia oraz, w okresie późniejszym, oceny poszczególnych elementów jaja płodowego.

* Elektrokardiografia płodowa
Dzięki niej, już od 12 tygodnia ciąży, można stwierdzić czynność serca płodu oraz prześledzić zapis wszystkich ewolucji płodu.

Druga połowa ciąży

Wcale nierzadko zdarza się, że ciąża zostanie wykryta dopiero w trakcie drugiej połowy ciąży. Poniżej przedstawiamy kilka objawów obserwowanych w drugiej 'połowie życia w życiu'.

Objawy mogące występować u ciężarnej kobiety:

* Zmiany skórne, które mają najczęściej charakter przebarwień, rozstępów, najczęściej w okolicy brzucha i gruczołów sutkowych.
* Nadmierne owłosienie w okolicy twarzy, a niekiedy na całym ciele, szczególnie u kobiet, które mają ciemną karnację skóry i u brunetek.

Objawy pewne (stwierdzenie chociażby jednego z nich potwierdza ciążę):

* Stwierdzenie części płodu w badaniu palpacyjnym
* Wysłuchanie, wyczucie lub zaobserwowanie czynnych ruchów płodu. Pierwiastki z reguły zaczynają odczuwać ruchy dziecka od około 20 tygodnia ciąży, a wieloródki nawet od połowy 17 tygodnia ciąży.
* Wysłuchanie tętna płodu
* Balotowanie płodu, które wywołuje się poprzez odepchnięcie główki lub pośladków płodu. Część, która została odepchnięta po pewnym czasie wraca na swoje dawne miejsce.
* Stwierdzenie elementów płodu w przypadkowo wykonanym zdjęciu radiologicznym
MATERIAŁ ZACZERPNIĘTY ZE STRONY http://tyitwojdom.wp.pl/wid,7602508,wiadomosci.html

OWULACJA

Jajeczkowanie (owulacja), czyli uwolnienie jajeczka z jajnika, jest wydarzeniem w cyklu płodnym o znaczeniu podstawowym. Odbywa się ono w cyklu tylko raz, chociażby wówczas uwolnionych zostało więcej niż jedna komórek jajowych.

Mechanizm owulacyjny wyzwala również wytwarzanie dwóch hormonów jajnikowych: estradiolu i progesteronu.

Estradiol powstaje jedynie w rozwijającym się przed owulacją pęcherzyku. Stymuluje on gruczoły szyjki macicy do sączenia specyficznego śluzu („śluzu wskazującego na możność poczęcia”). Obecność tego śluzu warunkuje wędrówkę plemników przez szyjkę i ich dotarcie do komórki jajowej. Ponadto zaś estradiol pobudza rozrost błony śluzowej , wyściełającej jamę macicy.

Z chwilą gdy jajeczkowanie już się odbyło, pęknięty pęcherzyk przekształca się w ciałko żółte, które wytwarza zarówno progesteron, jak i estradiol. Progesteron powoduje nagłą zmianę w śluzie, jaka zaznacza się bezpośrednio po jajeczkowaniu i pozwala określić Szczyt objawu śluzu.

Poza tym progesteron przygotowuje błonę śluzową macicy, rozrośniętą wskutek działania estrogenów, do zagnieżdżenia zapłodnionej komórki jajowej.

W przypadku gdy nie doszło do poczęcia, wytwarzanie estradiolu i progesteronu zaczyna się obniżać w około 7 dni po owulacji. Pociąga to za sobą złuszczanie się błony śluzowej macicy, które ujawni się w postaci krwawienia miesiączkowego w 11-16 dni po owulacji.

Metoda Owulacji Billingsa opiera się na zmianach wytwarzanego śluzu szyjkowego, które kobieta zauważa w ramach samoobserwacji. Metoda wykorzystuje je dla rozpoznawania wydarzeń leżących u podłoża cyklu owulacyjnego.

powrót do góry

Cykliczne przemiany czynności jajników podlegają kontroli dwóch hormonów, wydzielanych przez przysadkę mózgową: hormonu stymulującego pęcherzyki jajników (follicle-stimulating hormone: FSH) oraz hormonu luteinizującego (luteinizing hormone: LH). Wytwarzanie zaś tych hormonów kontrolowane jest przez obszar mózgu zwany podwzgórzem (hypothalamus). Podwzgórze działa na podobieństwo komputera. Analizuje bodźce nerwowe docierające tu z innych obszarów mózgu. Liczą się też bodźce spowodowane stanami emocjonalnymi oraz takie czynniki środowiska, jak ciemność czy światło. Podwzgórze analizuje także bodźce hormonalne powstałe w jajnikach i innych gruczołach wydzielania wewnętrznego, przekazywane drogą krążącej krwi.

Cykl jajnikowy rozwija się w logicznie uporządkowanej serii wydarzeń. Zaznaczający się w drugiej części poprzedniego cyklu wysoki wyrzut estradiolu i progesteronu, działa poprzez podwzgórze blokująco na wytwarzanie FSH oraz LH w przysadce mózgowej. Zanikające w ciałku żółtym wytwarzanie estradiolu i progesteronu pod koniec cyklu usuwa tę blokadę, tak iż stężenie FSH ponownie wzrasta.

Istnieje pewne progowe stężenie FSH dla pęcherzyków jajnikowych. Dopóki ono nie zostanie osiągnięte, nie zaznaczy się żadna stymulacja. Początkowo utrzymują się wartości FSH poniżej wspomnianego progu. Wzrastają one jednak stopniowo i w końcu go przekraczają. Z tą chwilą pewna grupa pęcherzyków zostaje pobudzona do aktywnego wzrostu. Musi jednak upłynąć szereg dni owego wzrastania, żeby pęcherzyki przystąpiły do wytwarzania estradiolu. Zostaje on wydzielany do krążcej krwi.

Tą drogą dociera estradiol do podwzgórza sygnalizując, że stężenie progowe FSH zostało już osiągnięte. Istnieje z kolei pośrednie stężenie wytwarzanego FSH. Gdy ono zostaje przekroczone, jeden z pęcherzyków otrzymuje wreszcie zdecydowaną stymulację do pełnej odpowiedzi owulacyjnej. Istnieje jednak także stężenie maksymalne, które nie powinno być przekroczone, gdyż w przeciwnym wypadku pobudzonych zostaje zbyt wiele pęcherzyków i dochodzi do owulacji mnogich. Wspomniany poziom maksymalny mieści się w granicach tylko 20% powyżej stężenia progowego. Stąd też nieodzowna jest precyzyjna kontrola zwrotna wytwarzanego FSH. Zapewniają ją jako sprzężenie zwrotne estrogeny powstające w pęcherzykach jajnikowych.

Od momentu, gdy dominujący pęcherzyk niejako pędem zdąża do owulacji, wytwarza on estradiol w szybko wzrastających ilościach. Ów estradiol stymuluje wytwarzanie śluzu szyjkowego, jednocześnie sprowadzając wytwarzanie FSH do stężenia poniżej wartości progowej.

Staje się to czynnikiem znoszącym podtrzymujące działanie FSH na pomniejsze pęcherzyki jajników, które również podążały w wyścigu do jajeczkowania. Spadek FSH uruchamia z kolei mechanizm dojrzewania dominującego pęcherzyka. Dzięki temu staje się on zdolny przyjąć drugą gonadotropinę przysadki mózgowej: LH. Wysokie stężenie estradiolu uaktywnia również pozytywne sprzężenie zwrotne w podwzgórzu, wskutek czego przysadka mózgowa uwalnia masywny wyrzut hormonu LH. Pojawienie się LH w masywnej ilości staje się mechanizmem spustowym, który zapoczątkowuje pęknięcie pęcherzyka, tzn. powoduje jajeczkowanie-owulację. Dzieje się to w przybliżeniu w 37 godzin od rozpoczęcia wyrzutu LH, względnie w 17 godzin po szczycie jego występowania.

W ramach tego odcinka czasowego przed owulacją spada gwałtownie wytwarzanie estradiolu z jajnika. Po owulacji pęknięty pęcherzyk przekształca się w ciałko żółte. Od tego momentu wzrasta szybko produkcja drugiego hormonu jajnikowego: progesteronu, wytwarzanego wraz z estradiolem. Wspomniany progesteron powoduje nagłą zmianę cech charakterystycznych śluzu szyjki, których wyrazem staje się Szczyt objawu śluzu. Z kolei zaś spadek progesteronu pod koniec cyklu powoduje wystąpienia krwawienia, tzn. miesiączkę.

MATERIAŁ ZE STRONY
http://www.woomb.org/bom/hormones/index_pl.html