Z życia - Strona 43

"Mówią, że diabeł przysiada i się uczy od kobiety, gdy ta odpłaca się innym. O mnie też wiele osób tak mówi, więc kiedy mój facet zrobił skok w bok, postanowiłam, że oprócz rozstania, zrobię coś jeszcze, aby popamiętał mnie na zawsze. Nie spodziewałam się jednak, że wyjdzie mi to tak dobrze, a ja poczuję tak ogromną satysfakcję".

"Moja teściowa nigdy nie grzeszyła nadmierną miłością do mojej osoby. Gdy tylko mnie poznała, to od razu nie podobało jej się to, że pracuję w domu, bo uważała, że powinnam pracować w jakimś biurze i być kierowniczką. Miała także problem z tym, że przez kilka lat nie mogłam zajść w ciążę. Gdy to się w końcu udało, zrobiła wszystko, żebym nie cieszyła się z nadchodzącej, nowej roli w moim życiu. Przeszła samą siebie, gdy urodziłam córeczkę..."

„Tomek od początku naszego małżeństwa był wycofany i nigdy nie starał się o mnie tak, jakbym tego chciała. Myślałam, że wraz z kolejnymi latami coś się zmieni. Pewnego dnia, gdy sprzątałam w jego gabinecie, odkryłam coś szokującego. Mój mąż od lat pisał listy do tajemniczej Basi. To, co tam pisał było dla mnie... wielkim zaskoczeniem. Mój mąż potrafił być czuły i romantyczny... Nigdy nie doznałam tego szczęścia.”

"Nie jestem typem biznesmena. Pracuję ciężko na budowie, ale każdy grosz inwestuje w stary dom, który dostałem od rodziców w spadku. Kilka lat temu, gdy poznałem Kaśkę, zakochałem się w jej łagodnym usposobieniu, boskich oczach i pokorze. Lata mijały, a Kaśka zaczęła się zmieniać. Pewnego dnia oświadczyła, że odchodzi ode mnie, bo ma dość życia z biedakiem. Myślałem, że żartuję, ale okazało się, że koleżanki prawie wsunęły ją w ręce jakiegoś bogatego absztyfikanta z Warszawy!"

"Tośka ciągle mnie tylko pytała, kiedy zostaniemy rodzicami i, że ona chce mieć dziecko. I dziecko, i dziecko, i że w jej wieku, to koleżanki już dawno mają przynajmniej dwójkę dzieci. Rzecz w tym, że jakoś nie byłem przekonany, żeby była gotowa na macierzyństwo... Przecież ona potrafiła godzinami nic nie robić i lenić się na kanapie, a teraz chciała nagle zmienić swoje wygodne życie? Matka moja podpowiedziała mi, żebym kupił jej małego pieska i zobaczył, czy w ogóle będzie się nim zajmować. To był najlepszy pomysł..."

"Mam kochaną córunię, dobrą, uczciwą, ale niestety też zbyt romantyczną. Ala ma 19 lat i od roku na poważnie spotyka się z chłopakiem. W zeszły piątek zakomunikowała, że się z Darkiem zaręczyli i że chcą brać ślub. Gdy zszokowana zapytałam kiedy, to w odpowiedzi usłyszałam, że jak najszybciej. Na nic zdają się moje tłumaczenia, że to za wcześnie, że jeszcze jest za młoda na takie decyzje i przysięgi. Ala mówi, że się kochają i że chcą zostać małżeństwem tak szybko, jak szybko się tylko da. Jak mam odwieść córkę od tej decyzji?"

„Niestety, muszę przyznać, że moja lepsza połowa nie radzi sobie z tym dokładnie tak, jakbym tego sobie życzył. Robi to jakby na siłę i od niechcenia, a gdy się za to zabierze, robota wykonana jest, no cóż, niedokładnie. Właśnie dlatego zastanawiam się, czy może powinienem na własną rękę poszukać kogoś, kto ją w tym zastąpi? Jedno jest pewne: dłużej tak nie wytrzymam!”

"Jestem zdania, że szczęśliwy związek to taki, w którym nie ma tematów tabu. Niestety, przekonałam się ostatnio, że nie zawsze prawda popłaca. Postanowiłam porozmawiać z moim partnerem na delikatny temat, a on przestał się do mnie odzywać…"