Z życia - Strona 4

"Posłaliśmy córkę do jednej z najlepszych podstawówek w Polsce, ma tu wymagających nauczycieli i dobrych kolegów. Liczyliśmy na wysoki poziom nauki i na to się godziliśmy. Nie jesteśmy jakimiś snobami, ale za ten klosz ochronny i duże perspektywy byliśmy w stanie zapłacić czesne, choć na nasz budżet rodzinny to nie jest mała kwota. Nie spodziewaliśmy się jednak, że będzie to miało przełożenie również na koszt i przebieg imprez klasowych... A za takie wszyscy rodzice uznali urodziny każdego dziecka. Nie wydaje mi się, że to powinno tak wyglądać, i to jeszcze z jakiego powodu! Aż mnie trzęsie, jak sobie pomyślę... Nie wiem, co powinnam teraz zrobić."

"Mój jedyny wnusiu idzie do komunii już na początku maja. Długo na ten dzień czekałam. Dla mnie to duchowe doświadczenie i wiem, że dla mojego wnusia również. To jest piękne, że on nie czeka na prezenty, tylko właśnie na samą uroczystość. Sądzę jednak, że synowa nie doceniła powagi sytuacji. Jak ja zobaczyłam, w co ona chce ubrać tego mojego chłopca, to aż nogi się pode mną ugięły. No przecież tak nie wypada. Jak jej przemówić do rozsądku?"

"Są na świecie rzeczy, o których fizjologom się nie śniło. Jak inaczej wytłumaczyć to, że znalazłam znajomego księdza na Tinderze? Byłam w szoku, że on robi takie rzeczy. Przecież jest celibat i tak dalej. A jednak oczy mnie nie myliły. Jestem zawiedziona. Tak mu za to powiedziałam, że mu w pięty poszło".

"Kilka dni temu do mojego salonu kosmetycznego przyszła znajoma ze szkolnej ławki, której nie widziałam od lat. Zapamiętałam ją jako sympatyczną dziewczynę z dużym poczuciem humoru, ale najwyraźniej od tamtej pory wiele się zmieniło. Gdy zapytała mnie, czy po znajomości wykonam jej jeden z zabiegów taniej, trochę mnie zaskoczyła. Chyba nie takiej odpowiedzi oczekiwała, bo po chwili strzeliła focha i trzasnęła drzwiami!"

"Maciusiowi jest trochę przykro, bo dzieci z klasy ciągle mówią o komunii i przede wszystkim o prezentach. Nie chciałam, żeby czuł się gorszy, więc wymyśliłam, że urządzimy mu przyjęcie. Chciałam, żeby dostał wymarzony rower. Choć synek nie idzie do komunii, nie chcemy, żeby czuł się gorszy. Powiedziałam o wszystkim teściowej, a ona kręci afery, że skoro nie ma komunii to i nie ma prezentów. Jak mam teraz wytłumaczyć to dziecku. Inne babcie dadzą swoim wnukom wypasione prezenty, a on nie będzie miał się czym pochwalić. Będzie czuł ogromny zawód".

"Moja córka ma już 35 lat, ale zamiast myśleć o dzieciach, ona przygarnęła do domu trzy psy i twierdzi, że jest szczęśliwa. Kiedy pytam, kto jej poda na starość szklankę wody, odpowiada, że to nie mój interes. Nie tak ją wychowałam!"

"Miałam już serdecznie dosyć tych głupich pytań. Niby z troski, ale jakoś mi się nie wydaje. Jak ktoś po raz kilkunasty nie odpowiada na takie pytanie, to może warto dać sobie spokój i nie pytać więcej? No ale nie, bo ona nie rozumie aluzji. Tak więc postanowiłam raz na zawsze rozprawić się z jej głupimi przytykami. Wykorzystałam jej wstydliwy fakt z przeszłości i bez pardonu go wyciągnęłam. Wszystkim szczęki opadły".

"Moja mamusia już zaczyna przesadzać. Sama zarabia kupę kasy i zamiast się cieszyć, że nie znalazłem sobie kobiety i jej nie zostawiłem, tylko z nią jestem, to ona ma wobec mnie wymagania. Jak dla mnie to przesada i takie zachowanie to jednak nie uchodzi. Ona po to tyle kasy zarabia i tak sobie dobrze na rynku pracy radzi, żebym ja już nie musiał. Rozumiecie, że ona mi postawiła ultimatum, żebym znalazł robotę? Jest mi bardzo trudno w całą tę sytuację uwierzyć. Czegoś takiego po matce się nie spodziewałem..."