"Omijam kościół szerokim łukiem. Babcia przestała się do mnie odzywać. Martwię się o nią"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Omijam kościół szerokim łukiem

Od zawsze byłam mocno zżyta z babcią Zosią, a odkąd weszłam w dorosłość, stałam się jedyną osobą w rodzinie, która tak naprawdę się nią interesowała. Mama, tata i siostra są zbyt pochłonięci swoimi sprawami i nigdy nie poświęcali jej wystarczająco uwagi. Moja babcia, choć już nie najmłodsza, była dla mnie jak przyjaciółka. Mogłam powiedzieć jej dosłownie o wszystkim i wiedziałam, że zawsze będzie mnie wspierać.

Jakiś czas temu podjęłam decyzję, która bardzo mocno wpłynęła na naszą relację. Z powodu wielu problemów i rozczarowań, jakich dostarczył mi kościół, zdecydowałam się odejść od religii. To była trudna decyzja, ale czułam, że muszę postąpić w zgodzie z własnym sumieniem i dokonałam apostazji.

Niestety, moja decyzja miała bardzo poważne skutki — babcia przestała się do mnie odzywać. Od tamtej pory próbowałam się z nią kontaktować, ale bezskutecznie. Nie odbiera telefonów, nie otwiera drzwi, a nawet ostatnio, gdy zobaczyłam ją na ulicy i próbowałam podejść, babcia Zosia odwróciła się i poszła w przeciwnym kierunku. Ten gest złamał mi serce.

Canva

Babcia zerwała ze mną kontakt. Martwię się o nią

Mimo wszystko martwię się o babcię. Całkowity brak kontaktu z rodziną na pewno jej nie służy, a przecież ja nadal ją kocham. Chciałabym wiedzieć, co u niej słychać i czy wszystko jest w porządku. Choć nasze poglądy bardzo się różnią, staram się wpaść na jakieś rozwiązanie, żeby na nowo nawiązać kontakt z babcią i odbudować naszą relację.

Ze złamanym sercem szukam sposobu, by znaleźć z nią wspólny język, mimo że nasze drogi się rozeszły. Z każdym kolejnym dniem boję się coraz bardziej, że już nigdy nie będę mieć okazji, by jeszcze raz usłyszeć jej ciepły głos czy zobaczyć promienny uśmiech.

Zdaję sobie sprawę z tego, że babcia nie będzie żyć wiecznie i nie mogę pogodzić się z myślą, że być może już nigdy więcej się do mnie nie odezwie. Tak bardzo ją kocham i chciałabym móc znowu jej to okazać.