"Była narzeczona mojego męża zrujnowała nam wesele. Niepotrzebnie zgodziłam się na to, by ją zaprosić"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Marzyłam o pięknym weselu

Mój mąż i ja planowaliśmy nasz ślub od miesięcy. Starannie wybieraliśmy każdy detal – od kwiatów, przez menu, aż po listę gości. Nie była to ogromna uroczystość, zaprosiliśmy tylko najbliższą rodzinę i przyjaciół. Wiedziałam, że wśród zaproszonych będzie kilka osób, które znały mojego męża, jeszcze zanim się poznaliśmy, ale nie spodziewałam się, że jedna z nich będzie stanowić takie zagrożenie.

Nie mogłam uwierzyć, kiedy na liście gości pojawiło się nazwisko jego byłej narzeczonej. Byli razem kilka lat, a ich rozstanie było bolesne. Wiedziałam, że to dla mojego męża trudny temat, ale zapewnił mnie, że jest już przeszłością i nie ma powodów do obaw. Chciał, żebyśmy byli ponad tym i że obecność tej osoby nie zmąci naszej radości. Postanowiłam więc zaufać jego decyzji, choć czułam niepokój.

W dniu ślubu wszystko wydawało się idealne. Przygotowania szły gładko, atmosfera była pełna oczekiwania i szczęścia. Goście przybyli na czas, a ceremonia w kościele odbyła się bez żadnych niespodzianek. To był magiczny moment, gdy powiedzieliśmy sobie „tak”. Jednak to, co miało być początkiem naszej wspólnej, szczęśliwej drogi, szybko przerodziło się w coś zupełnie innego.

Po ceremonii przeszliśmy do sali weselnej, gdzie zaczęła się właściwa zabawa. Wszyscy byli w doskonałych nastrojach, tańczyliśmy, śmialiśmy się, rozmawialiśmy z bliskimi. Ale w miarę upływu czasu zauważyłam, że coś jest nie tak. Była narzeczona mojego męża, Ewa, zaczęła przyciągać coraz więcej uwagi. Z początku myślałam, że to naturalne – przecież znała wielu gości i nie było nic dziwnego w tym, że rozmawiała z ludźmi. Ale szybko zorientowałam się, że jej zachowanie zmierza w kierunku, który nie wróżył niczego dobrego.

Ewa była wyraźnie pijana. Zamiast zachować się z klasą i usunąć w cień, zaczęła coraz głośniej komentować nasz związek. Słyszałam, jak mówiła, że „zawsze wiedziała, że on do niej wróci” i że „ten ślub to tylko chwilowa fanaberia”. Na początku próbowałam to ignorować, nie chcąc psuć sobie tego dnia. Ale kiedy zobaczyłam, jak podchodzi do mojego męża i zaczyna z nim rozmawiać w sposób, który był zdecydowanie zbyt intymny, straciłam cierpliwość.

Canva

Zrobiła się afera

Podjęłam decyzję, że porozmawiam z nią osobiście. Poprosiłam ją, żeby zachowała się odpowiednio i dała nam święty spokój. Ewa jednak zaczęła podnosić głos, oskarżając mnie o „kradzież” mężczyzny jej życia. Zrobiło się niezręcznie, goście zaczęli zwracać uwagę na naszą rozmowę. W końcu jeden z przyjaciół mojego męża postanowił interweniować i odciągnął ją na bok.

Nie minęło wiele czasu, zanim doszło do prawdziwej awantury. Ewa wpadła w szał, zaczęła krzyczeć i płakać, oskarżając mnie o zniszczenie jej życia. Ochrona musiała ją wyprowadzić z sali, a ja czułam, jak moja radość z tego dnia rozpada się na drobne kawałki.

Mój mąż chciał być dżentelmenem i nie sprawić jej przykrości, ale nie przewidział, że Ewa nie będzie w stanie pogodzić się z tym, że on rozpoczął nowe życie. Mam nadzieję, że moja historia będzie przestrogą dla innych par. Czasem warto postawić granicę i wybrać własne szczęście ponad uprzejmość wobec innych.

Marta K.