"Oto, co ostatnio widziałam na placu zabaw. Do dzisiaj nie mogę wyjść z szoku"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Nietypowa sytuacja na placu zabaw

Moja córka w tym roku poszła do szkoły. Codziennie po zajęciach zabieram ją na placyk, żeby pobawiła się z koleżankami. Często widuję różne sytuacje - rodziców, którzy nie potrafią zapanować nad dziećmi, dzieci, które nie potrafią się zachować. Na przykład wczoraj byłam świadkiem, jak tatuś na prośbę syna bujał go tak wysoko na huśtawce, że ten z niej spadł i chyba coś sobie złamał. Matka, która siedziała w tym czasie na ławce szybko do nich podbiegła i przy wszystkich zrobiła mężowi wielką awanturę.

Jednak to, co widziałam tydzień temu, do tej pory nie może wyjść mi z głowy. Otóż moją uwagę przykuła mocno starsza kobieta, która siedziała na ławce i co chwilę zaglądała do wózka niemowlęcego, który stał obok. Na początku myślałam, że to jakaś matka zostawiła pod opieką prababci dziecko i na chwilę odeszła. Jednak po chwili niemowlę zaczęło kwilić, a babuleńka z wielkim trudem wstała z ławki i wyjęła dziecko z wózka. Z wielkim przerażeniem patrzyłam i tylko czekałam, aż jej wypadnie z rąk. Ledwo stała, ale bujała rozpłakane niemowlę. Trwało to dłuższą chwilę. Po jakichś 15 minutach do kobiety podeszło na oko 3-letnie dziecko, któremu podała wodę i banana. Cały czas rozglądałam się w poszukiwaniu matki tej dwójki, ale nigdzie ich nie widziałam. Nie mogłam jednak uwierzyć, że ktokolwiek pozostawił z tak leciwą kobietą dwójkę maleńkich dzieci. Korzystając z okazji, poprosiłam moją córkę, żeby podeszła do 3-latka i zapytała, gdzie jest jego mama.

Karolinka przybiegła po 5 minutach.

Ten chłopiec powiedział mi, że jest tutaj z babcią, a mama jest w pracy.

- powiedziała.

Canva

Matki, pomyślcie trochę

Byłam w szoku. Jaka matka mogła powierzyć niemowlę i przedszkolaka kobiecie, która sama ledwo stała na nogach?! Ja rozumiem, że czasy są ciężkie i że trzeba pracować, żeby utrzymać dzieci i zarobić na kawałek chleba. Rozumiem, że nie każdego stać na profesjonalną opiekunkę, że nie każdy ma w pełni sprawną i dyspozycyjną rodzinę, która pomoże przy dzieciach. Ale mimo to - nadal ciężko mi zrozumieć, jak można powierzyć życie swoich największych skarbów osobie, która w życiu nie dogoniłaby takiego przedszkolaka. I nie wierzę, że ta kobiecina robiła to z nieprzymuszonej woli. Przecież chyba sama zdaje sobie sprawę, że nie jest już w pełni sił. A do opiekowania się dziećmi potrzeba, niestety, końskiego zdrowia. Matki, myślcie trochę komu powierzacie opiekę nad swoimi pociechami, bo czasami do tragedii jest tylko mały krok...

Załamana matka