„Tak mój ojciec zachęca mojego chłopaka do oświadczyn. Obiecał mu, że po ślubie...”

*Publikujemy list naszej czytelniczki

Zażenowana córka: „Tak mój ojciec zachęca mojego chłopaka do oświadczyn”

Najpierw mój wujek (swoją drogą brat mojego taty) latami uprzykrzał mi życie swoimi durnymi tekstami przy każdym spotkaniu rodzinnym. Jego pytania o to, czym mam już chłopaka, kiedy ślub, a nawet i o moją orientację doprowadzały mnie do szału.

Gdy już tego chłopaka do rodziny przyprowadziłam, to odpalił się mój tata i zaczął naprawdę mocno przeginać – najwidoczniej taki jest urok bycia jedyną córeczką tatusia. Ja i Paweł jesteśmy razem osiem miesięcy, ale na ten moment nic jeszcze nie planujemy, jeśli chodzi o małżeństwo czy zakładanie rodziny. Planuje to jednak ktoś inny...

Nie mogłam w to uwierzyć, że właśnie tak mój ojciec zachęca mojego chłopaka do oświadczyn. Obiecał mu, że po ślubie przepisze na nas kawałek ziemi pod budowę domu, kupi porządny samochód i wciągnie go do swojej firmy budowlanej, gdzie Paweł miałby być brygadzistą za naprawdę przyzwoitą pensję. Najbardziej żenujące jest to, że już zwraca się do niego zięciu i przy każdej możliwej okazji zapewnia o swoich obietnicach, podkreślając, że liczy się czas i im wcześniej się zdecyduje, tym lepiej.

canva.com

Zachowanie ojca to powód do wstydu?

Paweł to mądry chłopak z dużym dystansem do siebie, więc mam raczej stuprocentową pewność, że słowa mojego ojca traktuje z lekkim przymrużeniem oka. Niestety mimo wszystko ja muszę się za to wszystko wstydzić i nie jest to dla mnie zbyt komfortowe. Mamy po 28 lat, a przez zachowanie taty czuję się, jakbyśmy mieli po 18. Chciałabym, aby mój chłopak podjął decyzję o oświadczynach z miłości do mnie, a nie przez zachęty mojego ojca, którego największym marzeniem jest posiadanie zięcia.

Gdyby jeszcze te jego namowy były efektem imprezowej atmosfery i alkoholu, to mogłabym przymknąć oko, ale on tak na trzeźwo i zupełnie poważnie. Próbowałam z nim o tym rozmawiać, lecz on uważa, że mój wiek to już najwyższy czas na ślub i rodzenie dzieci, a chłopa trzeba jakoś zachęcić, bo dziś młodzi ludzi szukają dla siebie korzyści niezależnie od okoliczności. Mam tylko nadzieję, że Paweł się nie wystraszy tych coraz bardziej bezpośrednich nacisków i nie ucieknie, bo ja prawdopodobnie zrobiłabym to już dawno...

Córeczka tatusia z przymusu