"Mój mąż to pracoholik. W domu jest tylko gościem. Nie wyobrażam sobie dłużej takiego życia"

"Mój mąż to pracoholik"

Żaneta mieszka w dużym, eleganckim domu i jest mamą dwójki dzieci w wieku przedszkolnym. Ma też  u boku kochającego męża. Teoretycznie, bo Radek spędza czas raczej poza tym domem - w pracy:

Na etat wychodzi już przed 5 rano. Dzieciaki nie mają szans go zobaczyć zanim wyjdzie. Pracuje do 15-16, a później jeszcze jedzie do firmy, gdzie potrafi być nawet do 22. I znów ten sam scenariusz, bo gdy mąż wraca, to dzieci śpią.

Ja się czuję tak, jakby on pracował za granicą. Jakbym samotnie wychowywała nasze dzieci. A one też nie mają z nim takiej więzi, jak bym chciała, bo Radek pracuje tak od poniedziałku do soboty. W niedzielę z resztą też zdarzają mu się jakieś spotkania biznesowe.

Radek ominął już wiele ważnych momentów w życiu dzieci:

Nie było go, gdy chłopcy stawiali pierwsze kroczki, kiedy zaczynali mówić. To nie on uczył ich pływać czy jeździć na rowerze. Dla jednych może to są błahostki, ale dla mnie nie! Dla mnie to wspomnienia, których po prostu nie da się tworzyć od nowa.

canva.com

"Ja już dłużej tak nie chcę"

Żaneta jest już tak zdesperowana, że postanowiła wyznać Radkowi, że albo coś w jego podejściu się zmieni, albo ona odejdzie:

Teraz i tak jestem jak samotna mama. Dzieci z resztą też praktycznie nie mają ojca. A ja nie chcę czuć się samotna. Dlatego albo mój mąż zmieni podejście, albo ja od niego odejdę, bo mam już tego serdecznie dość.

Myślisz, że Radek zrozumie wreszcie, co jest w życiu najważniejsze? Czy jako pracoholikowi będzie mu trudno zrezygnować choćby z części obowiązków?