Święto Niepodległości w II RP. Podświetlony Belweder, czołgi i samoloty na zdjęciach z epoki

11 listopada to dzień, w którym Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową. Także tego dnia Niemcy podpisały we francuskim Compiegne zawieszenie broni kończące I wojnę światową.

11 listopada dniem wolnym od pracy

Zanim ustanowiono oficjalne Święto Niepodległości, rocznicę 11 listopada obchodzono przede wszystkim w urzędach i armii. W Belwederze co roku wręczano ordery Virtuti Militari, odbywały się też msze za ojczyznę i parady wojskowe.

8 listopada 1926 r. prezes Rady Ministrów Józef Piłsudski wydał okólnik, który ustanawiał dzień 11 listopada dniem wolnym od pracy.

W dniu 11 listopada państwo polskie obchodzić będzie 8 rocznicę zrzucenia jarzma niewoli i uzyskania pełnej, faktycznej niezawisłości. Data powyższa winna pozostać w stałej pamięci społeczeństwa i utrwalić się w umysłach młodego pokolenia, które w zaraniu swego życia powinno odczuwać doniosłość i uroczystość tego pamiętnego dnia.

- czytamy w dokumencie.

Święto Niepodległości w II RP

Dopiero dwa lata po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego Sejm RP ustanowił oficjalne, państwowe obchody Święta Niepodległości. Wówczas celebracja nabrała jeszcze większych rozmiarów.

W napisanej w 1937 roku ustawie czytamy:

Dzień 11 listopada jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Narodu w walkach o wolność Ojczyzny - jest uroczystym Świętem Niepodległości.

Niestety, święto przed agresją hitlerowskich Niemiec, obchodzono tylko dwukrotnie. Do celebrowania 11 listopada powrócono dopiero po upadku komunizmu w Polsce.

Zobacz, jak przed wojną świętowano 11 listopada.