Czym się różni Biblia Protestancka od Biblii Katolickiej?

sylw napisał(a):Biblia Protestancka, to taka, w której (w Nowym Testamencie) nie ma Ksiąg Deuteronomicznych czyli takich, które występowany nie we wszystkich wspólnotach pierwotnego kościoła - List św. Jana...

a tak właściwie to dlaczego nie ma tych ksiąg?

Wow. Dziękuję bardzo. :)

Najpopularniejszą biblią protestancką w Polsce jest ta:
1975 Biblia Warszawska (tzw. "brytyjka"), opracowana przez polskie środowiska protestanckie, przekład wydany przez Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne

Dzięki :)
Mam co prawda milion innych pytań na ten temat, ale jak na razie bardzo pomogłaś.

(G) aneczka
Biblia rzymsko-katolicka posiada o kilka ksiąg więcej w Starym Testamencie niż Biblia protestancka. Księgi te są nazywane Apokryfami lub Księgami Deuterokanonicznymi Słowo “apocrypyha” znaczy “ukryty”, a słowo “deuterokanoniczny” znaczy “drugi kanon”. Apokryfy / Księgi Deuterokanoniczne zostały napisane w czasie pomiędzy Starym i Nowym Testamentem. Księgi te nazywają się 1 Księga Machabejska, 2 Księga Machabejska, Księga Mądrości, Mądrość Syracha (Eklezjastyk), Księga Tobiasza, Księga Judyty, Księga Barucha oraz dodatki do biblijnych ksiąg Estery i Daniela, również 1 i 2 Księga Ezdrasza i Modlitwa Manassesa (the King James Bible).

Naród izraelski traktował apokryfy z szacunkiem, ale nigdy nie uznał ich jako prawdzie księgi hebrajskiej Biblii. Wczesny kościół chrześcijański debatował nad pozycją apokryfów, lecz tylko niewielu chrześcijan wierzyło, że należą do kanonu Pisma Świętego. Nowy Testament cytuje setki razy ze Starego Testamentu, ale nigdy nie cytuje lub nie odnosi się do żadnej z ksiąg apokryficznych. Poza tym, w księgach apokryficznych istnieje wiele udowodnionych błędów oraz sprzeczności.

Apokryfy nauczają na temat wielu rzeczy, które nie są prawdziwe i są historycznie niewłaściwe. Podczas gdy wielu katolików poprzednio przyjęło apokryfy, Kościół rzymsko-katolicki oficjalnie dodał apokryfy do swojej Biblii podczas Soboru Trydenckiego w połowie XV wieku., głównie w odpowiedzi na Reformację. Apokryfy podtrzymują niektóre rzeczy, w które Kościół rzymsko-katolicki wierzy i praktykuje, a które nie są zgodne z Biblią. Przykładami są modlitwa za zmarłego, zwracanie się do “świętych” w niebie ze swoimi modlitwami, czczenie aniołów, dawanie jałmużny jako odkupienie za grzechy. Niektóre z rzeczy, o których mówią apokryfy są właściwe. Jednakże, z powodu historycznych i teologicznych błędów, księgi te muszą być postrzegane jako niewłaściwe dokumenty historyczne oraz religijne, a nie w taki sposób jak inspirowane Słowo Boże.
http://www.gotquestions.org/Polski/apokryfy-ksiegi-deuterokanoniczne.html

W czasach Chrystusa nie istniało coś takiego jak kanon ksiąg Biblii u Zydów. PIerwszego zbioru dzieł i to wcale nie obowiązującego powszechnie dokonali Żydzi aleksandryjscy (tzw. Septuaginta), a ponieważ byli oni kulturowo raczej Grekami, więc nie wszystkim sie to spodobało.

Po zburzeniu Jerozolimy w 70 roku grupa "epigonów" faryzejskich* dokonała włąsnego wyboru dzieł. Rzecz z wyborem dzieł była w owych czasach na tyle kontrowersyjna, ze o tym, czy do owego hebrajskiego zestawienia ma wejść na przykład Pieśń nad Pieśniami, zadecydował głos jednego konkretnego nauczyciela żydowskiego.

Kiedy św. Hieronim tworzył Wulgatę, opierał się na źródle aleksandryjskim, czyli Septuagincie, ale dość poważnie zaglądał do tekstów hebrajskich. W związku z czym Biblia, która stała się podstawą Wulgaty wraz z błędami interpretacyjnymi Hieronima (bo nie wiedział wielu rzeczy, które wiemy w tej chwili o historii Biblii), różni się od kanonu hebrajskiego.

W międzyczasie pojawiło się mnóstwo pism, które ostatecznie zredagowano w Nowy Testament, tez oczywiście dokonując wyboru i w perspektywie historycznej wyrzucając teksty gnostyckie lub inne - apokryfy.

I teraz, kiedy Marcin Luter postanowił dość poważnie zmienić podejscie do egzegezy biblijnej sam dokonał pewnego wyboru. Zwrócił się mianowicie w kierunku Biblii hebrajskiej, a nie Septuaginty, przy okazji wyrzucając kilka rzeczy ponadto. Na przykład Księgę Estery, bo nie mieściło mu się w głowie, ze kobieta może umieć pisać. ;) Następowało po tym wiele innych przetasowań, włączono na mniej lub bardziej równoprawnych zasadach kilka apokryfów starotestamentalnych, na przykład "Bel i smok".

Z ciekawszych - prawosławie używało oczywiście tego samego zestawu ksiąg co katolizyzm i relatywnie niedawno im się odwidziało (max. 200 lat temu) - powody podejrzanie polityczne...

Od czasu zaistnienia rychu ekumenicznego podejmuje się próby stworzenia wspólnego dla wszystkich chrześcijan kanonu biblijnego. Stąd pojawiają się rozmaite wydania ekumeniczne, zawieracjące w ogóle więcej ksiąg niż Wulgata, Septuaginta czy Biblia Hebraica, a ich układ jest kompromisowy.

Z tego wynika, że granica między Biblią protestancką a katolicką się po porstu zaciera i powoli wszyscy dochodzą do wniosku, że kryteria filologiczne i historyczno-literackie są ważniejsze i jakoś sie dogadują międz sobą. Przynajmniej co do kształtu Biblii. Tak narpawde różnica polega na zupełnie innej roli pisma w liturgii i życiu codziennym.

* dzisiejszy judazim to jest tylko wyłącznie to co zostało po faryzeuszach

stenopisała Silmarilla słowa swego męża

nikt nie wie?

Biblia Protestancka, to taka, w której (w Nowym Testamencie) nie ma Ksiąg Deuteronomicznych czyli takich, które występowany nie we wszystkich wspólnotach pierwotnego kościoła - List św. Jana...
A jeśli chodzi o Stary Testament - np Księgę Machabejską czy Tobiasza, to one były pisane w oryginale po grecku i chrześcijanie je uznają i włączają do Biblii a Żydzi, chcąc się odróżnić od Chrześcijan, na Synodzie w Jamnie odrzucili te księgi w języku greckim i zostawili te pisane po hebrajsku - protestanci nawiązują tu zatem do założeń judaistycznych...

Mam nadzieję, że pomogłam.